Page 149 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 149
149
่
ี
“ตอนทไดยินเสยงปน ผมประมาณไววาคงเปนเพียงแคกวางเทานัน ไมนึกวาคณชายจะ
ุ
้
ี
ึ
้
ี
โชคดีในการลาถงขนาดน”
ี
ื
ื
่
เชษฐาตอบพรอมกับหัวเราะ สหนาของเขาแชมชนแสดงความตนเตนปตใจ แตก็ไมทง
่
ิ
้
ิ
ั
ั
ั
ั
การถอมตวอนเปนนิสยประจําตว
ั
ั
ี
้
“ทแรกผมนึกวาฟาวลหมดแลว นังตงหลายชวโมงไมเห็นมอะไรโผลมาใหเห็นนอกจาก
่
ี
่
กระจงสองสามตว พอตะวันตก เจานีก็เซอซาโผลเขามา ชะตามันจะถึงทีตายมากกวา โทนเสียดวย”
่
ั
่
ิ
ู
“ตมเดียวไมไดกระดกเลยครบ หงายทองครน”
ื
ั
่
จันยิมยองบอกมา พรอมกับยกหัวแมมอขนอยางชนิดเลอมใสยอมรบนับถอ เพราะเห็น
้
ื
ึ
้
ื
ั
ื
กับตาตนเองในขณะทเชษฐายิง ไชยยันตตรงเขาพินิจพิจารณารอยบาดแผลอยางไมวายกังขา แลว
่
ี
หันมาถามปนหัวเราะ
้
ี
ึ
ั
ี
ั
ื
่
“แหม! นีเรยกวายิงกันแบบมอชนปรชญาทเดียวนะเชษฐา ทาไมแกถงไมยิงหัวมัน เห็น
ํ
้
ใกลๆ แคนีเอง”
็
ั
ั
ํ
ื
ี
“ทแรกก็จะเลงหัวเหมอนกัน แตอยากจะลองทฤษฎของการทาลายกระดูกสนหลงดูวา
ี
ิ
์
ิ
่
ั
้
ั
ั
ศกดิสทธแคไหน มนเขามาเปนเปาใหใกลๆ แคนี ก็เลยลองทดลองดูก็ไดผลนี มนลมถลมอยูกับท ่ ี
์
่
้
้
ี
ไมดิน ไมชก ไมมแมแตเสยงรอง ผงกหัวขนมาสองทเทานันก็นิง ยิงสตวมาก็มากไมเคยมีโอกาสได
ึ
้
ั
ี
ี
ั
ั
ู
ั
ั
ั
ํ
ยิงตดกระดูกสนหลงเลย สวนมากระยะมันไกลกะลาบาก หมายกระดกสนหลงผาไปเจาะลาตว
ํ
ั
ั
ี
สวนบน ตามกันไมไหวทเดียว ตวนีเปนตวแรกทเขาเปาตรงเผง เพราะมนใกล”
้
่
ั
ี
ั
ั
ั
ั
“แกตดหนาฉนเสมอนะ เชษฐา”
ึ
ไชยยันตจุปากลน หันไปตอวาอยางสพยอก ทงหมดพากันหัวเราะขนอยางแจมใส
ั
่
ั
้
ั
้
สนุกสนาน
“ขอโทษท ไมไดเจตนาเลย วาแตแกกับคณรพินทรเถอะ พอสงฉันขึนหางแลวเห็นเงียบ
้
ุ
ี
ี
็
ั
ี
ื
ั
่
ี
่
่
ี
หายไปรวมชวโมง ก็ดูเหมอนจะแววๆ เสยงปนถยิบทเดียว จะวาหูฝาดกใชท จันบอกกับฉนวา คง
่
ั
จะเจอชางเขา ฉนยังนังใจไมดีอยูนี”
่
ื
่
ู
ี
ไชยยันตเปนคนบรรยายเรองตนเตนเกียวกับการเผชญหนากับฝงหมใหเชษฐาฟง ม.ร.ว.
่
่
ิ
ื
ุ
่
้
ื
หนุมหัวหนาคณะเดินทางซกถามอยางตนเตนไปดวย ทงหมดยืนคยกันอยูเหนือซากวัวแดง
ั
ั
้
ื
่
ึ
ั
จนกระทงมดสนิทมองอะไรไมเห็น ตองใชไฟฉาย รพินทรก็เตอนขนวา
ื
ิ
ี
ํ
ุ
“มดแลว เรารบกลบเถดครบ ยังตองแวะรบบญคากับคณหญงอก กวาจะถงแคมปก็เห็น
ื
ึ
ั
ุ
ั
ั
ี
ิ
จะไมหนีสองทุม ถงแคมปเราแลว ผมจะสงเกวียนใหมาชาแหละ ลาเลยงวัวตวนีไป ขณะนทงมนไว
้
ิ
ั
ี
ี
ํ
้
ั
ํ
ึ
้
ทนีกอน”
ี
่
่
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
