Page 68 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ

68

ื

“คณจะไมแนะนาใหเรารลวงหนาเสยหนอยหรอ ถาเราไปนังหาง แลวชางมนเกิดยก
ั
่
ี

ุ


ู

ํ


้



ํ
ั

่

่

ั
ี
ี
ี
โขลงมาปวนเปยนอยูใกลหาง เราจะทายังไงด โดยเฉพาะอยางยิง หางทใชขดยิงสตวก็เปนหางเตยๆ

ี
้

ั

ี


่

ู
ู
สงจากพืนดินไมมากเทาไหรนัก และก็ไมไดปลกอยางแนนหนาอะไรเลย ชนิดทมนเอาสขางไถ
้


้

ั
่

่
ี
ี
ทเดียว ก็นาจะถลมลงมาแลว นังหางอยูหลายครง ผมก็เสยวในเรืองนีอยูตลอดเวลา ภาวนาไมใหชาง
ั

่
ี
ี

่
ั

่
มนเขา โชคดีทมนก็ไมเคยเขาในระหวางทผมนังอยูสกท”

ั
ี
ี
ั

ิ
่



ั
“เทาทปฏบตอยู ถาชางมนบงเอญเขามาปวนเปยนอยูใกลหาง และปนในมอของผมเลก
ื
ิ
ิ
็





ั



่

ี

ั
ั
กวามน ไมสามารถจะลมมนได ผมก็ใชวิธนังสงบ มองดูมนเฉยๆ การมนเขามาใกลเรา แสดงวามน
ั
ั
ั

ิ
ไมไดเจตนา เพราะธรรมชาตของสตวปาทกชนิด ถาไดกลนเรากอนแลว มันจะไมเขามาใกลเลย

่


ิ
ั
ุ


่
ั

ู
ื
ั
ั

ี
นอกจากจะเผนหนีทนท เมอชางเขามาใกลหาง ก็แปลวามนไมรวาเราอยูบนหาง มนจะพากันเดิน



้
ื

ิ
ั
ั

ิ
ั
ื
่
ิ
ผาน หรอหากินกันตามปกตธรรมดาแลวก็จะไปเอง หรอถาขณะนนมนบงเอญไดกลนเรา มนก็จะ
ั

ื
ี
่
ุ
ี
่
ั
ั

ํ
ั
ั

ํ
ื
เคลอนโขลงผละไปทนท ขอสาคญทสดก็คอ อยาทาอะไรกระโตกกระตากใหมนตกใจเปนอนขาด
ึ
ื
่

่
เพราะถามนตกใจตน เกิดวิงปนปวนข้น มันอาจวิงเขามาชนตนไมทีเราขัดหางอยู โดยทีมันไม
ั

่
่



่
่

ี
ุ
ื
ี
เจตนาก็ได สรปแลววิธปลอดภัยทสดก็คออยาตกใจ ถาเห็นสตวมนมขนาดใหญกวาปนในมอ และ
ี



ื
ุ
ั
ั
ั

ํ
่
ั
ื

่
ี

ี
ไมอยูในฐานะทจะยิงมนไดก็เฉยเสย อยาไปยิงมน เกือบจะเปนเรองธรรมดาสาหรบผมทเดียว ใน
ี
ั
่

ู
ี
ั
่
การนังเฉยๆ มองดโขลงชางเดินลอดใตหางของผมไป ชนิดทสนหลงของมนหางจากใตหางทขดไว
ั
่
ั
ี
ั

้
แควาเดียวเทานัน”
ุ
“โอโฮ! ผมกลววาผมจะไมใจเย็นเทาคณรพินทรนะซ เจอเขาอยางนันมหวังตวสนตกจาก
ั




้
่
ิ
ั
ั
ี

ี
หางลงมาใหเหยียบเสยกอน”


ี
ไชยยันตพูดอยางคนมอารมณสนุก เปดเผย
“ขอทวงหนอยนะ นายพราน จะวาขดคอก็วาเถอะ”
ั

เสยงใสทเงยบ ม.ร.ว.ดารนดังมา เขานึกวาหลอนนังหลบไปแลว ทเกาอยาวมนวมรองตว
ี
ั
่
ี
ี

ี
ั
่
ี
ิ

่
้
ี
่
้
นัน แตทีไหนไดเห็นลืมตาแจว

“เชญครบ คณหญง ผมเกือบจะงวงอยูแลว ทคณหญงเงยบจากการขดคอไปตงนาน”
ี
ั

ั
ุ
่
ิ
ุ
ี
ิ
้

ิ
ั
ี
้
ํ
ํ
เชษฐากับไชยยันตหัวเราะกันขนอกในคาตอบของเขา หญงสาวยิมแคนๆ สาเนียงและ
ึ
้


ิ

ี
ั
แววตาบอกชดวาตองการรวนเขาอก

ื


่

ั
ิ
ิ
ุ

ุ
“คณบอกวาธรรมชาตของสตวปาทกชนิด ถาไดกลนคนแลวจะไมเขาใกล หรอจะแปล


ั
ื
ั
ใหชดก็คอ สตวปาจะตองหนีคนเสมอ ถาง้นเสือทําไมถึงเอาคนไปกินละ บางรายนอนอยูในแคมป
ั




ั
ื
ั
ี
ั

ั
แทๆ มนยังยองมาคาบเอาไปเลย พวกหมก็เหมอนกัน ฉนเคยไดยินไดฟงวา มนเขามารงควานคน
ี
ู
ี
ั

่


ั
บอยๆ ชางในอินเดียก็เคยปรากฏวา ยกโขลงชางเขาทาลายหมบานเสยทงหม ยิงกวานันสตวดุรายอก

้

ํ


้
ู
่
้
ั
ี

หลายประเภท พอเห็นคนเขาก็ปรเขาใสทนท โดยเห็นเปนเหยือโอชะไปเสยดวยซา”
ี
ํ
ี
่



่
ื
พรานใหญหัวเราะในเสยงเรอยเฉ่อย อันเปนปกติธรรมดาของเขา กอนหนาการเซ็น
ี
ื

สญญาจางนําทาง เขาไมเคยสนใจอะไรกับ ม.ร.ว.ดารนเลย แตเดียวนีเขาจําเปนจะตองสนใจหลอน



๋
้
ิ
ั

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)