Page 70 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 70

70



                               
                                     ื
                             ู
                                                                                            
                        
                                                                           ิ
                                                                       ุ
                                                           ุ
                                                                                        
                                                  
                   ไดแมนยําถกตองเหมอนกับการยิงเปากระดาษทกนัด        คณหญงก็สามารถจะทองปาไดอยางไม   
                       
                          
                   จําเปนตองกังวลกับอะไรเลย”
                                                             ิ
                                   
                                                          ่
                                                          ื
                                                               ่
                            “ฉนก็ไมเห็นกังวลอะไรสกนิด คนอนซ ทมากังวลกับฉนโดยไมจําเปน”
                              ั
                                                                          ั
                                                               ี
                                                  ั
                                                                                 
                                                                                      
                            หลอนพูดเบาๆ หัวเราะเสยงใส
                               
                                                 ี
                                                 ้
                                                  ุ
                                              
                                                                                 ุ
                                                               
                                                               ู
                            “เอาเถดครบ  แลวพรงนีคณหญงก็จะไดรเอง  และจะรซงขนทกขณะเมอเราลกเขาไปยัง
                                                                            ้
                                                       ิ
                                     ั
                                                                                        ่
                                                                              ึ
                                                                              ้
                                           
                                                                            ึ
                                              ุ
                                                              
                                                                                        ื
                                 ิ
                                                                          ู
                                                                                             ึ
                                                                                                 
                                                                          
                               ั
                                                                                                   ้
                           ิ
                                   
                   เขาพระศวะ  อนเปนจุดหมายปลายทาง  เรืองของปามีอาถรรพณของมันอยูในตัว  บางขณะมันลีลับ
                                                                                  
                                                       ่
                                                                                                 
                    ื
                                                                            ุ
                                                           
                                              ู
                                          
                                                   
                                                                     
                                                        
                   มดมน  ชนิดทวิทยาศาสตรก็พิสจนไมได  ถาเลาออกไปแลว  พวกคณก็อาจจะหัวเราะเห็นเปนเรอง
                                                                                                    ื
                                                                                                    ่
                               ี
                               ่
                                                           ั
                               ั
                                                                                           ้
                                                                                   ํ
                                          ิ
                                                                                        ี
                   เหลวไหลขบขน เอาไวเผชญดวยตาเองดีกวาครบ จะอยางไรก็ตาม ขอเตอนย้าไวอกครงวา ไมวาจะ
                                                                                                  
                                                                                ื
                                                                                           ั
                                                                                 ื
                               ี
                                                                        ี
                                      ิ
                   พบเห็นอะไรทผดปกต  วิกลวิการ  คมสตไวใหดี  อยาขวัญเสย  ปนในมอนั่นแหละครับ  จะเปน
                               ่
                                                                            
                                 ิ
                                                       ิ
                                                   ุ
                      ่
                      ื
                                                    ิ
                                                                                                    ่
                                                       ุ
                             
                                         
                                                                                     
                   เครองรางปองกันตวเราไดอยางประเสรฐสด พินิจพิจารณาดูใหแนเสยกอน แลวก็เลงใหแน เหนียว
                                   ั
                                                                             ี
                                                                                         ็
                                    ั
                   ไกตมออกไปเถิดครบ อะไรๆ ก็กระเจิงหมด”
                       ู
                                                     ิ
                              ี
                                         
                                             ึ
                                                ิ
                            เสยงของเขาเครงขรมจรงจังผดไป  คณะนายจางทงสามหันมามองดูหนากัน  ม.ร.ว.หญง
                                                                      ้
                                                                                                     ิ
                                                                      ั
                             ื
                             ่
                                        ้
                   ดารนหนาตนขนในบดนัน กอดอกหอไหล     
                                ้
                                ึ
                                     ั
                      ิ
                               
                            “เอะ!  คณพูดเปนนัยยังไงพิกล  ฟงแลวชักขนลุก  อธิบายใหชัดๆ  หนอยซิ  มันหมายถึง
                                   ุ
                                          
                   อะไร เอ...นายพรานนพิลกจรงเชยว ยิงใกลจะออกเดินทางก็ยิงพูดใหใจไมดี สงทผดปกตวิกลวิการ
                                                   ่
                                               ี
                                                                                 
                                      ่
                                                                                       ี
                                                                                       ่
                                      ี
                                                                                         ิ
                                                                                              ิ
                                                                       ่
                                            ิ
                                                                                     ิ
                                                                                     ่
                                         ึ
                                                        
                    ี
                      ุ
                    ่
                                 ื
                   ทคณวานะ มนคออะไร?”
                              ั
                                                                      
                                                                    ู
                                                     
                                                                             ั
                                                          ี
                                                                                     ี
                                                                                     ่
                                                                                        
                            รพินทรหัวเราะหึๆ  สหนากรานเกรยมของเขาดเปนเงาสลว  ยากทจะอานออก  ในแสง
                                   
                                               ี
                                   ้
                                     ่
                                     ึ
                   รางๆ ของตะเกียงรวซงจุดไว
                                   ั
                                                                                            ่
                            “ใครบอกวาผมพดใหใจไมดีครับ ผมพูดเพือใหเตือนสติไวกอนตะหาก ปาทีเราจะบุกบัน
                                                   
                                          ู
                                                                                                     ่
                                                                ่
                                                                            ้
                                ่
                                                                            ั
                                                                                 ่
                   เขาไป เปนปาทสงทสด เตมไปดวยสรรพอนตรายนานาชนิด รวมทงสงทเราอาจไมคาดฝนวาจะได
                              
                           
                     
                                ี
                                                                                              
                                                                                         
                                                       ั
                                                                                 ี
                                          ็
                                                                              ิ
                                                                              ่
                                      ุ
                                    ่
                                    ี
                                  ู
                                                     
                                                                                               ั
                                                                                                    
                   พบเห็น     ชวิตทคลกคลหากินอยูในปามานานของผม         ทาใหผมพอจะไดเรยนรกับมนมาบาง
                                   ี
                                                 
                                          ี
                                      ุ
                                                                                           ู
                                                                                           
                               ี
                                                                                       ี
                                                                        ํ
                                                                                      
                                                                      
                                                                                           ี
                                                               ี
                                                               ่
                                                            ิ
                                                                ุ
                                                   ื
                                                  ี
                   พอสมควร  ผมเองก็เคยผานโลกทถอกันวาเจรญทสดมาแลว  วิทยาศาสตรผมก็เรยนมาพอจะร          ู 
                                          
                                                  ่
                                                              ้
                                       
                                                      ิ
                                 ั
                                                           
                   ความหมายของมน  แตทฤษฎีของโลกเจรญเหลานัน  มนไมแนวาจะนํามาใชและตัดสินความในปา
                                                                  ั
                                                                      
                                                                                      ่
                                                                                      ั
                                                                         
                                         ั
                                                                   ั
                                                                                    ื
                                                                                    ่
                                                                     ื
                                             
                                                                             ี
                                                                                                ุ
                                                              
                   ไดเสมอไปนัก บางขณะมนก็คานกันชนิดหนามอเปนหลงมอ แตผมมความเชอมนวา พวกคณลงได
                                                           ื
                                                                                     ั
                                                                                     ้
                                                                                               
                               ่
                                              
                                                                                                ั
                    ั
                   ตงใจแนวแนทจะเดินทางโดยไมคานึงถงอะไรแมแตชวิตแลวเชนนี   ้   อะไรทงหลายแหลมนก็เปน
                    ้
                                                                                                     
                               ี
                                                                        
                                                            
                                                               
                                               ํ
                                                                     
                                                                ี
                                                    ึ
                         ็
                     ื
                   เรองเลกไปหมด”
                     ่
                                 
                                                            
                            “ผมเขาใจความหมายของคณ รพินทร”
                                                   ุ
                            เชษฐาพูดขนตาๆ ยิมอยางเยือกเย็น ขณะทเออมมอมาตบไหลจอมพราน
                                                                     ื
                                                               ่
                                                               ี
                                            ้
                                                                 ้
                                        ํ
                                        ่
                                     ้
                                     ึ
                                                                 ื
                                                ั
                                                                                                 ื
                            “ผมกบไชยยันตกถอหลกเดียวกนกบคุณนันแหละ  คือสติสมปชัญญะและปนในมอ  เรา
                                                                ่
                                                       ั
                                 ั
                                                                              ั
                                                          ั
                                            ื
                                           ็
                   ไมหวนในการจะเผชิญกบอะไรทงสน ภายใตการนําของคุณ เอาละ ดึกมากแลว เรานอนกนเถอะ”
                                                                                   
                                               ้
                                               ั
                     
                                                 ้
                        ่
                                       ั
                        ั
                                                                                             ั
                                                                         
                                                 ิ


                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75