Page 172 - Candu Pena

Sawise kuwi Aina takon ing mbah Kung menawa

ana sing perlu di rewangi maneh. “Buncalen sampah sing
ana pawon”, wangsulane Mbah Kung. Aina langsung mlaku
ing pawon lan mbuwang sampah ing tong sampah ngarep
omah. Sawise buncal sampah, Aina ora lali wisuh ben
tangane ora ana kumane.

“Sampun mbah, napa wonten ingkang kula
kerjaken malih mbah?” pitakone Aina. “Gawekna teh
wae, aja legi-legi mbah wis tuwa hehehehh”, wangsulane
Mbah Kung karo guyon. Aina ngacungake jempol karo

ngguyu krana guyonane mbah Kung. “Oh iya nduk, aja lali
nggawe cangkir sing coklat”, kandhane Mbah kung.
“Nggih Kung, siap!” wangsulane Aina.

Aina menyang pawon banjur langsung menehake
teh ing Mbah Kung. Banjur Aina takon “Punapa Mbah
Kung remen ngginakaken cangkir niku? Mbah Kung
mesem sajak nyiratake samubarang. Mbah Kung

nyeritakake yen cangkir kuwi digawekake Mbah Utine
Aina, kahanan kuwi ndadekake kenangan kanggo Mbah
Kung. Pitakone Aina wis diwangsuli lan dheweke wis ora
penasaran.

Teh Mbah Kung wis entek lan Mbah Kung njaluk
tulung ing Aina saperlu Nggawa cangkire ing panggon
korah-korah. Nanging ora dinyana, Aina tiba amarga

161