Page 81 - เมืองลับแล(ง)
P. 81

ั
                       พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยหัว รชกาลที่ ๕ เสด็จเมืองลับแล เมื่อ วันที่ ๒๔
                                                            ู่
                 ุ
               ตลาคม  พ.ศ. ๒๔๔๔ ปรากฏใน พระราชหัตถเลขา คราวเสด็จมณฑลฝ่ายเหนือ ในรัชกาลที่ ๕
                          54
               ฉบับที่ ๑๗  ดังว่า




                                                                                ้
                                                ้
                      วันที่ ๒๔ เวลาเช้า ๑ โมง ไดขึ้นม้าเจ้านครลำปางไปตามถนนริมนำแล้วเลี้ยวขึ้นถนน
                                                                                           ้
                                                                       ั้
                                                                           ่
                      อินทรคีรไปยงเมืองลับแล ระยะทาง ๒๐๐ เส้น เศษ ตงแตรมนำขึ้นไปเปนที่นำท่วม
                              ี
                                  ั
                                                                               ้
                                                                            ิ
                      แลเปนป่าแดง แล้วจึงถึงป่าไม้ซึ่งเปนที่ร่มมากกว่าแจ้ง  ป่าไม้รมถนนนเขาไดห้ามไว้
                                                                                           ้
                                                                              ิ
                                                                                     ี้
                      ข้างละ ๕ เส้น ไม่ให้ผู้ใดตัด พอออกจากป่าก็ถึงพลับพลาเมืองลับแล แลเห็นภูเขา
                                                                                               ้
                                                                                       ั้
                                                           ื
                                                               ั้
                                                                                           ่
                                                 ั้
                        ั้
                      ตงเปนเทือกยาวที่ปากถนนนนก็มีบ้านเรอนตงขึ้นมากมายหลายหลัง ตงแตพอพน
                                                                                            ์
                      จากป่านไปภูมิประเทศก็เปลียน แลดูเหมือนประเทศชวาในมณฑลเปรยงคาร ถนน
                                                                                     ี
                              ี้
                                                ่
                                                  ิ
                                                                          ้
                      ผ่านไปในท้องนา มีสายนำไปรมทางบ้างข้ามไปบ้าง เปนนำซึ่งปิดด้วยฝายให้ล้นมา
                                             ้
                                                                            ้
                                                           ั้
                      ตามลำราง เมื่อจะเปิดเข้านาแห่งไหนก็ตงทำนบเล็ก ๆ ให้นำล้นขึ้นถึงนาได้ เมื่อนำ
                                                                                               ้
                                                                                      ั่
                                                ้
                                              ้
                      มากไปก็ไขเปิดให้ไปเสียได ตนเข้าในท้องนาอ้วนลั่งแลรวงใหญ่งามสพรงสุดสายตา
                                               ่
                                                                 ั
                                                                    ู
                                                                           ี้
                                                    ั้
                      ดีกว่าที่ชวาเปนอันมาก แตกระนนพวกราษฎรยงพกว่าปีนฝนนอยไปไม่งามเหมือน
                                                                               ้
                                            ้
                      เมื่อปีกลาย  การที่ฝนนอยไปฤๅมากไป ไม่เปนอันตรายถึงทำให้เสียเข้าในนานนเลย
                                                                                            ั้
                      คงจะไดเข้าอยเสมอ เว้นไว้แต่ถ้าฝนงามดีกอเข้าก็ยงใหญ่งามมากขึน  เมื่อสุดที่นาก็
                                                                                  ้
                                   ู่
                                                                    ิ่
                              ้
                                                                               ั
                                                                                          ่
                                                                           ี
                      ถึงหมู่บ้านซึ่งเปนสวนตนผลไม้ มีหมาก เปนตน ปลูกเยยดยดกันเตมแนนไปใน
                                                                  ้
                                                                                      ็
                                             ้
                                  ี้
                                                                              ่
                                                                                               ้
                                ่
                      หมู่บ้านเชนนก็คล้ายกันกับที่ชวา แตของเราดีกว่า ที่ล้วนแตเปนตนไม้มีผลทั้งสิน
                                                                                   ้
                                                        ่
                                                           ั้
                                                                                    ิ
                      แลเปนหมู่ใหญ่ ๆ กว่าที่ตามริมถนนก็กั้นรว แลปลูกเรือนเปนบ้าน ๆ ตดกันไป แปลก
                                                       ่
                                                                       ื
                         ่
                                                                  ่
                      อยางเดียวแต่เพยงเรอนสูงกับเรอนตำเท่านั้น แตเปนเรอนหลังใหญ่ ๆ เสาโต ๆ ไม่มี
                                         ื
                                     ี
                                                   ื
                        ื
                                                                        ่
                      เรอนไม้ไผ่ เมื่อเข้าในหมู่บ้านแล้วก็กลับออกท้องนา เชนนนไปตลอดจนถึงเขาที่ว่า
                                                                           ั้
                                                                                               ั้
                                  ั้
                                                              ่
                      การอำเภอตงที่เขาจำศลเปนเขายอม แตตงอยกลางทุ่งล้อมรอบงามดี เขาตง
                                                       ่
                                             ี
                                                               ั้
                                                                   ู่
                      พลับพลารบบนยอดเขานั้น  ซึ่งไดขุดเปนรางนำเดินรอบเขา  แลมีทางขึ้นหลายสาย
                                                     ้
                                ั
                                                                ้
                      ขึ้นไดด้วยม้าบนพลับพลานั้นแลเห็นแผ่นดินรอบคอบ เปนที่งดงามมาก ราษฎรได้ตง
                           ้
                                                                                                ั้
                      กระบวนแห่บ้องไฟ แลปราสาทผึ้ง มีช้างในกระบวนนนถึง ๒๕ เชือก ราษฎรได้ขึ้นมา
                                                                     ั้
                      ทำเปนอันมาก  แจกเสมา แลแจกเงินตามสมควร ไดปักหลักตรงกลางยอดเขานั้นไว้
                                                                     ้
                                                                   ู่
                               ้
                         ื่
                      เพอจะสรางลับแล มีซุ้มนอยด้วยศลาแลงอันมีอยมากในแถบนน  แล้วจะเชิญพระ
                                             ้
                                                     ิ
                                                                              ั้
                      เหลือซึ่งจะได้สร้างขึ้นใหม่ด้วยทองชนวนพระชินราช ซึ่งหล่อใหม่ตามแบบองค์

                       54  พระราชหัตถเลขา คราวเสด็จมณฑลฝ่ายเหนือ ในรัชกาลที่ ๕ พ.ศ. ๒๔๖๕. หน้า ๔๒ – ๔๕.
                                          เมืองลับแล(ง) ประวัติศาสตร์และข้อค้นพบใหม่
                                                        หน้า ๖๙
   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86