Page 17 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 17
ี
่
ี
์
บริเวณของวัดเจดียคีรวิหาร เรยกกันตามท้องถิ่นแตเดิมว่า วัดป่าแก้ว พบแนวกำแพงแก้วก่อ
ด้วยอิฐ มีพระอุโบสถเก่าทรงโถง ใบเสมาหิน และพระเจดีย ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานโดยกรม
์
ิ
ศิลปากร เล่มที่ ๑๑๕ ตอนพเศษ ๓๗ ง ประกาศวันที่ ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ มีพนที่ ๑๔ ไร ๒
ื้
่
์
ี
งาน ๙ ตารางวา องค์พระเจดียถูกซ่อมแปลงเมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๓ โดยพระครธรรมฐิตวงษ์คีรเขตร (บุญ
ู
ิ
ิ
ั้
ั
ิ
ใหญ่ อินทปญโญ) เจ้าคณะเมืองพชยและเจ้าอาวาสวัดในขณะนน โดยพระดำรของสมเด็จพระมหา
่
่
์
สมณเจ้า กรมพระยาวชิญาณวโรรส สังเกตจากส่วนฐานของพระเจดียมีลักษณะสีเหลียมซ้อนสามชน
ั้
แต่เดิมนั้นน่าจะเป็นพระเจดีย์ทรงยอดดอกบัวตูม
พระพุทธรูปศิลปะสุโขทย พบที่วัดม่อนใหญ่ ปัจจุบันรักษาไว้ที่วัดเสาหิน
ั
อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์
เมืองลับแล(ง) ประวัติศาสตร์และข้อค้นพบใหม่
หน้า ๕