Page 318 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 318

ตรงกับที่พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาฯ บอกว่า “พระยาซเลียงนำมหาราชมาจะเอาเมือง

               พิษณุโลก เข้าปล้นเมืองเป็นสามารถมิได้เมือง แลจึงยกทัพเปร่อไปเอาเมืองกำแพงเพ็ชร แลเข้าปล้นเมืองเถิง
               เจ็ดวันมิได้เมือง แลมหาราชก็เลิกทัพคืนไปเชียงใหม่” [แต่เอกสารฝ่ายอยุธยาบอกว่าเหตุการณ์เกิดขึ้น พ.ศ.

               ๒๐๐๔]

                       จากการเทียบบริบทของเหตุการณ์และสถานที่เกิดสงครามเมื่อ พ.ศ. ๒๐๐๐ และ พ.ศ. ๒๐๐๒ ท    ี่
               กล่าวถึงบริเวณ “เขาพิง” ซึ่งควรหมายถึง อาณาบริเวณของเขาพลึงอันเป็นเทือกเขาที่กั้นเขตจังหวด
                                                                                                        ั
                                                                                                         ึ
               อุตรดิตถ์ [ตำบลด่านนาขาม อำเภอเมืองอุตรดิตถ์] กับจังหวัดแพร [ตำบลห้วยไร่ อำเภอเด่นชัย] ดังนั้นจง
                                                                        ่
               เป็นไปได้ที่พระญาติโลกราชแห่งลานนาเชยงใหม่กับสมเดจพระบรมไตรโลกนาถแห่งกรุงศรีอยุธยาจะมาทำศก
                                                                                                        ึ
                                                              ็
                                           ้
                                                  ี
               “พระเปนเจ้าแห่งสามโลก” กันบริเวณเขาพลึงนี้ ซึ่งเส้นทางเดินทัพโบราณระหว่างเมืองแพร่มายังเมือง
               อุตรดิตถ์ก็คือบริเวณช่องที่เป็นเส้นทางรถไฟในปัจจุบัน



               ประการที่ ๒  เจ้าพระญาติโลกราชกับความเกี่ยวข้องกับเมืองทุ่งยั้ง


                       เมื่อพิจารณาลำดับเหตุการณ์จาก ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ ที่กล่าวถึงตอนทพระญาตโลกราชยกทัพ
                                                                                              ิ
                                                                                      ี่
               จากดินแดนล้านนาลงมาค้ำจุนพระญายุทธิษฐิระ (ฉบับวัดพระงาม “ยุทธิสสเถียร” / ฉบับ จ.ศ. ๑๒๘๘ “ยุ

               ทธิสเจียง” บ้างก็เขียนเป็น “ยุทิษเฐียร”) ใน พ.ศ. ๑๙๙๔ (จ.ศ. ๘๑๓ ปีมะแม) ยกทัพมาในวันอังคาร ขึ้น ๑๓
               ค่ำ เดือน ๕ (เหนือ=ราวเดือนกุมภาพันธ์) ไชยาดิตถี ลำดับเหตุการณ์ได้ดังนี้



                       (๑)  “เจ้าเหนือหัวจิ่งเอาริพลไพ(=ไป)ค้ำเอายุทธิสเถียรสองแฅว”
                       (๒)  “ไพ(=ไป)ตั้งทับอยู่ท่งงย้าง เมืองฝาง หื้อจัดเครื่องดูได้ ๒ หมื่น ๕ พัน ชาวเชียงใหม่ได้ ๔

               หมื่น ชาวต่างเมืองได้ ๘ หมื่นเครื่อง”

                       (๓)  “แล้วไพ(=ไป)ตั้งทับอยู่ข้างแม่กั้ง” (ฉบับวัดพระงามเขียนเป็น “แม่กลั้ง”)
                       (๔)  “ในเมืองสองแฅวอยู่ซาวปลายวัน”



                                                                                                   ั้
                                                                                       ิ
                                                                                   ้
                                  ์
                       จากเหตุการณตอนนี้หากพิจารณาจากรูปการเขียนฉบับใบลานจะทำให้เขาใจผดไปว่า “แม่กง” หรือ
               “แม่กลั้ง” เป็นลำน้ำอยู่ในเขตเมืองสองแคว (พิษณุโลก) ตามที่พระยาประชากิจกรจักร (แช่ม  บุนนาค) ได ้
               แผลงคำอธิบายในตอนนี้ว่า








                             มหาสรีธัมมติโลกราชะ : ติโลกราชกับอำนาจเหนือดินแดนเหนือล่าง


                                                        หน้า ๓๐
   313   314   315   316   317   318   319   320   321   322   323