Page 313 - หนังสือเมืองลับแล(ง)

ที่เคหะเหย้าเรือนแต่ละหลังก็จะเป็ฯราคาตำลึงทองหนึ่ง และชนทั้งปวงจะอยู่เย็นเป็นสุขสราญ ปรีดิ์เปรมเกษม

์
สันตเสมอทั่วกันหมด

ภิกฺขเว ดูกรสงฆ์ทั้งหวง เย จะ ราชา เทวะมนุสฺสานัง อันว่าท้าวพระยาองค์ใดก็ดี เทวดาและมนุษย์

ผู้ใดๆ ก็ดี เมื่อได้มากระทำสักการบูชาในสถานที่นี้แล้ว ก็ดุจดังได้บูชาองค์พระตถาคตเมื่อยังทรงพระชนม์ชีพ

อยู่ ฯ

ิ
ภิกฺขะเว ดูกรสงฆ์ทั้งหลาย เยนะรา อันว่านรชาตหญิงชายทั้งหลายก็ดี สมณชีพราหมณ์ ท้าวพระนา
องค์ใดๆ ก็ดี กระทำปฏิสังขรณ์ซ่อมแปลงในฐานที่นี้ ด้วยน้ำจิตต์เลื่อมใสศรัทธา ก็อาจปิดประตูจตราบายทั้ง
ุ
ิ
๔ เสียได้ คนทั้งหลายนั้นก็จะมีอายุยืนนาน หาอันตรายมิได้ ครั้นจุติจากมนุษย์ก็จะนำปฏสนธิขึ้นไปบังเกิดใน
ิ
ั้
ชนช่อฉกามาพจรสวรรค์ เป็นชั้นๆ ขึ้นไปจนถึงปรนิมมิต แล้วจุติจากสวรรค์ลงมาเสวยสมบัตในมนุษย์โลก เป็น
อนุโลมปฏิโลมไปๆ มาๆ จนบารมีแก่กล้าก็จะได้ถึงซึ่งเมืองแก้วอันกล่าวแล้ว คือพระนิพพานเป็นเที่ยงแท ตอง
้
้
ด้วยกระแสพุทธทำนายที่พระพุทธเจ้าทรงทำนายไว้นั้น

ครั้นพระพุทธเจ้าเข้าสู่ปรินิพพานไปแล้วได้ ๒๐๐๐ ปีปลาย พระศรีธรรมโศกราช (พระเจ้าลิทัย)

เสด็จยกพลมายับยั้งตั้งทับอยู่เมืองอุปปะยา คือ เมืองทุ่งยั้ง นี้ พระองค์ก็ให้ขุดแผ่นดินตรงถ้ำทุ่งยั้งลกได ๑๘
้
ึ
วา กว้าง ๑๘ วา เป็นรูปสี่เหลี่ยมจตุรัส จึงให้หล่ออ่างลูกหนึ่งสิ้นทองล้านหนึ่ง แล้วจึงตักน้ำใส่ให้เต็มแล้วจึง
หล่อสิงโตตัวหนึ่งสิ้นทองล้านหนึ่งให้ยืนอยู่ในอ่างทอง แล้วก็ให้หล่อพานทองลูกหนึ่งสิ้นทองล้านหนึ่ง ตั้งไว้

ิ
เหนือหลังสิงโตทองนั้น แล้วจึงหล่อรูปพระนารายณ์องค์หนึ่งสิ้นทองล้านหนึ่งบ่ายหน้าไปทางทศตะวันออก ช ู
ไว้ซึ่งผอบแก้วผลึกแล้วตั้งไว้เหนือพานทองทำนั้น แล้วพระยาศรีธรรมโศกราช (พระเจ้าลิทัย) และพระอรหันต ์
เจ้าทั้งหลายก็อาราธนาพระบรมอัฐิพระพุทธเจ้ามาบรรจุไว้ในผะอบแก้วผลึกซึ่งรูปพระนารายณ์ชูอยู่นั้น แล้วให้

หล่อรูปปราสาทสิ้นทองล้านหนึ่งแล้วหล่อรูปพระอินทร์ถือจักราวุธด้วยทองคำประดิษฐานในทิศตะวันออก

ิ
้
แล้วจึงหล่อรูปวิรุฬหกถือพระขรรค์ทองคำอยู่ทศทักษิณ รูปพระอินทร์แลรูปทาววิรุฬหกเป็นภาพยนตร์พัดอยู่
เป็นนิตยกาลแล้ว พระอรหันต์และท้าวพระยาทั้งหลายก็สั่งรูปภาพยนตร์ว่า “ดูกรยักษาและเทวบุตรอันอยู่
พิทักษ์รักษาสถานที่นี้ ท่านจงตั้งใจรักษาพระธาตุแห่งพระพุทธเจ้า ถ้าเมื่อบุคคลผู้ใดปรารถนาจะทำอันตราย

่
่
ู้
้
แก่พระบรมธาตุนี้ พอที่จะให้ตายก็ให้ตาย พอที่จะให้ฉิบหายก็ให้ฉิบหาย เป็นอันตรายอย่างไดตอสทานไดเลย
้
ผิว่าบุคคลผู้ใดจะบำรุงพระธาตุในฐานที่นี้ แลมานมัสการด้วยน้ำจิตต์เลื่อมใสศรัทธา ท่านทั้งปวงจงพิทักษ์รักษา
คนหมู่นั้น อย่าให้เป็นอันตรายแต่สิ่งหนึ่งสิ่งใดๆ เลย” ครั้นพระอรหันต์แลท้าวพระยาทั้งหลายสั่งดั่งนั้นแล้ว
้
จึงโปรยปรายข้าวตอก ดอกไม้เงิน ดอกไม้ทอง กระทำสักการบูชาพระบรมธาตุของพระพุทธเจ้า แล้วจึงถมดวย
อิฐทอง แล้วจึงถมด้วยศิลาให้เสมอแผ่นดินแล้วจึงปลูกไม้รังต้นหนึ่งอยู่ในฐานที่นั้น แล้วพระศรีธรรมโศกราช

(พระยาลิทัย) จึงพารี้พลกลับไปสู่เมืองสังคะโลก (เชลียง)

มหาสรีธัมมติโลกราชะ : ติโลกราชกับอำนาจเหนือดินแดนเหนือล่าง

หน้า ๒๕