Page 491 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 491
บทที่ ๒
เอกสารที่เกี่ยวข้อง
เอกสารและบทความที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลสันนิษฐานเมืองซากประกอบไปด้วยเอกสารประวัติศาสตร์
ั
ี่
บทความเชิงวิชาการ วรรณกรรมในท้องถิ่นอำเภอลับแล เอกสารระบุอาณาเขตเมืองลบแลในสมัยรัชกาลท ๕
เอกสารด้านภาษา เอกสารทางธรณีวิทยาในพื้นที่อำเภอลบแล เอกสารที่ระบุถึงด่านในเมืองลับแลโดยแบ่งแยก
ั
เป็นประเด็นหัวข้อตามรายละเอียดดังต่อไปนี้
ิ
๑. เอกสารประวัตศาสตร
์
๑.๑ ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ ฉบับ เชียงใหม่ ๗๐๐ ปี
“เมื่อนั้น เจ้าพ่อท้าวยี่กุมกามกินเมืองเชียงราย ร่ำเพิงว่า คูพ้อยบ่ได้เปนพระญาใน
เมืองเชียงใหม่ เขาพ้อยว่าชูน้องคูเจ้าสามประหญาฝั่งแกนเปนพระญาฉันนี้นอ ว่าอั้น แลวคเอาริ
็
้
พลแต่เชียงรายมาจักชิงน้องกินเมืองเชียงใหม่ เอาบ่ได้ จิ่งเอาหมู่ชุมแห่งคนหนีไพเพิ่งพระญาไส
ลือยังเมืองสุกโขทัย พระญาไสลือจิ่งแต่งริพลจักมาค้ำชูหื้อพ่อท้าวยี่กุมกามกินเมืองเชียงใหม่
แล้วค็เอาริพลเสิก็ขึ้นมาทางเมืองพระยาว จัก ปล่นเอาเมืองพระยาวจิ่งหื้อตั้งหอเลิอที่หนองเต่า
สูง ๑๒ วา กว้างพอฅนอยู่ได้ ๗๐๐ คน”
(ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่, น. ๕๕)
“เถิงวัน ๑ พระญาไสลือแต่งดาว่าจักปล่นเอาเมืองเชียงใหม่ ว่าฉันนั้น พระญานอน
กลางฅืนฝันหันช้างไล่ราชสีห์ ลวดบ่ปล่น อยู่ถ้วน ๗ วัน พระญาไสลือจิ่งยกไพตั้งอยู่ตีนดอย ๗
ลิน ขึ้นไพดำหัวยังดอยผาลาดหลวง เมื่อนั้น ชาวตาแสงชางละวาง เขามาอยู่เวียงเหลอ เจาแสน
้
ื
้
ผานองหื้อเขาออกตั้งค้ายแต่หัวเจ็ดลินขึ้นเมือจุตีนดอย ๗ ลิน หื้อเอาเกวียนตั้งเลียงกันขึ้นไพ
ประมาณ ๒๐๐ เหล้ม เขาเอาทุงดำแดงขาวเหลืองปักหมายหัวเกวียนชู่เหล้ม พระญาไสลือแต่ง
หื้อกุมเอาชาวเชียงใหม่ได้ผู้ ๑ เอาไพถามว่า ช่อทุงอันมากคามนั้น เปนชื่อรือชา มันบอกว่า
ชาวเมืองเชียงใหม่เขาอยู่เวียง เหลือเสีย เขาออกตั้งค้ายอยู่ ปักช่อทุงหมายหมู่จักดารบหมู่พลเสก็
ิ
พระญาเจ้าดายว่าอั้น พระญาไสลือมีใจกลัวขามมากกว่านักว่า พ่อท้าวยี่กุมกามนี้ มันชวนเรามา
ตายวายหนี้ดายว่าอั้น เราขึ้นมาฉันนี้เขายกพลเสิก็ก็เข้ามาผ่าทับ เราบ่ว่าตายวายเสี้ยงอั้นชารือ
จิ่งรีบลงมา หร้างช้าง แล้วหื้อปล่าวริพลทังมวล ยามกลางฅืน เขียวถกออกหนีเมือทังรีบทังฟั่ง
่
ข้ามแม่พิงทัดสบกลาง เมือทางวันออก แตงหมู่ไว้ฝืนหลังพล เขาแต่งเปน ๓ หมู่ ชุอยู่ทัดหนองอัน
นึ่ง”
การศึกษาเปรียบเทียบสมมุติฐานเมืองซาก (ทราก) ฯ
หน้า ๕
