Page 492 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 492
“ยามนั้น เจ้าพระญาสามฝั่งแกนจิ่งแต่งหมื่นหมากขาม ๑ หมื่นสามหมากปู่ ๑ หมื่น
เขม ๑ หมื่นเขื่อ ๑ เขา ๔ ฅนนี้ ทือพลไพตามพระญาไสลือไท บ่รู้ว่าเขาแต่งกันเปนหมู่ที่นั้น ลวด
คะเชินใส่ชาวใต้ ยอพลเข้ารบกันทนั้น ชาวเชียงใหม่กับชาวใต้ตายมากนัก ฟันกันเปนบั้งเปนท่อน
ี่
้
อยู่ข้าหนองที่นั้น ลวดได้ชื่อว่าหนองแสนท่อน พายลูนแปรไพว่าหนองแสนท่อนช้อน มาต่อเทา
บัดนี้แล”
ิ
“วันนั้น พระญาไสลือไพนอนหนองไผ่จ่มแง่เง้า แล้วขึ้นเมือเหนือ ข้ามพิงมาวันตกไพ
ตามทางเปนเถื่อน อันนึ่งพระญาไสลือผ่อดูคระบวนเมืองเชียงราย หันดอยช้างกุมเปนรูปหนูดอย
ถ้ำพระเปนรูปช้าง พระญาหันดอยทัง ๒ เปนรูปหนูรูปช้าง จิ่งจากับด้วยคนทังหลายว่าเมืองอันนี้
ั
ผู้ใดอยู่ บ่สมริทธีเปนดีมีเข้าของสังแล ว่าอั้น พระญาไสลือจิ่งกวาดเอาชาวเชียงราย กับทงพ่อ
ื่
้
ั
ท้าวยี่กุมกามมือรอดเมืองสุกโขทย พระญาไสลือหื้อพ่อทาวยี่กุมกามกินเมืองอัน ๑ ชอเมืองซาก
ลวดเมี้ยนชั่วเมืองใต้ วันนั้นแล”
(ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่, น. ๕๖)
้
เถิงปลีร้วงเม็ด ได้ปลี ๑ พระญายุทธิสเถียร กินเมืองสองแฅวมาน้อมตัวเปนข้าเจา
เหนือหัว อุปัตติเหตุมันมีฉันนี้ พระญาปรัมมไตรโลกกับพระญายุทธิสเถียรสองแฅวเมื่อยังน้อย ขา
ั
เจ้าเปนสหายกัน ยุทธิสเถียรจากับพระญาปรัมมไตรโลกว่า คัน เจ้าคู ได้เปนท้าวพระญาแล้ววจก
หื้อข้าเปนใหย่ปูนใดชา ปรัมมไตรโลกว่า ผิคูได้เปนพระญาแท้ จักหื้อสหายเปนอุปปราชากินเมือง
เคริ่ง ๑ ชา ว่าอั้น เมื่อปรัมมไตรโลกได้เสวิยราชสัมปัตติแท้ เท่าหื้อยุทธิสเถียรกินเมืองสองแฅว
้
เปล่าดาย บ่หื้อเปนอุปปราชาดั่งคำปฏิยาณอันไดจากัน ยุทธสเถียรเคยดแก่พระญาปรัมมไตรโลก
จิ่งใช้ฅนมาไหว้เจาเหนือหัวคอเจาพระญาติโลกราชะว่า ข้าจักยินดีด้วยเจาเหนือหัวชะแล ว่าอั้น
้
้
ื
้
เจ้าเหนือหัวว่าดีนักแล หื้อมาเทิอะ ยุทธิสเถียรหื้อถามว่า เมื่อเข้ามาจักหื้อเป็นชื่อรือชา เจ้าเหนือ
หัวว่า คูจักเรียกว่าลูก ว่าอั้นชะแล คนใช้ว่า ขอเจ้าเหนือหัวไพค้ำเอาแด่ ว่าอั้น
ในปลีร้วงเม็ด เดือน ๕ ออก ๑๓ ฅ่ำ วันอังคาร ไชยาติตถี เจ้าเหนือหัวจิ่งเอาริพลไพคำ
้
เอายุทธิสเถียรสองแฅว ไพตั้งทับอยู่ท่งย้างเมืองฝาง หื้อจัดเครื่องดูได้ ๒ หมื่น ๕ พัน ชาว
เชียงใหม่ได้ ๔ หมื่น ชาวต่างเมืองได้ ๘ หมื่นเครื่อง แล้วไพตั้งทับอยู่ข้างแม่กั้ง ในเมืองสองแฅวอ
ยู่ซาวปลายวัน พระญาสองแฅวชวนเจ้าเหนือหัวไพเอา ปากยมได้ ผู้กินเมืองปากยม มีรูปงามนัก
เจ้าเหนือหัวจัดเอามันมา พระญาสองแฅวว่า ผิเจ้าเหนือหัวจักเอามันผู้กินปากยมเมือ แหนมข้า
ข้าเสียเทิอะ เจ้าเหนือหัวรำเพิงดู แล้วก็หื้อข้าผู้กินปากยมเสียแล้วจิ่งฅืนมาสองแฅว พระญาสอง
่
แฅวจิ่งแต่งแกมหื้อเจาเหนือหัวเสวิยยังเรือน พระญาสองแฅวจิ่งเอาหมู่ชุมช้างมล้าข้าฅนสิงของ
้
พร้อมชู่อัน แล้วออกกับเจ้าเหนือหัว ชาวสองแฅวทังยิงชายจัดกันได้หมื่นปลายฅน
หมื่นหานนคอรแหร่เข้ามาเถิงที่ ๑ ชื่อว่าน้ำลืม ครูบาหมาเถรทังหลายมาบอก
ี
เหตุการณ์หื้อว่า ที่นี้บ่ควรยั้ง บ่ควรนอน ชาวชะเลียงเขามีมากนัก หลอนเขามากะทำร้ายบ่ดชา
หมื่นยี่ทราตอบว่า เจ้าคูอย่าร้อนใจ ตูข้าหากหลายนักแก่ บ่เปนสัง ชาวชะเลียงค็ออกมาผ่าทับ
หมู่หมื่นนคอร เสียชาวนคอรไพมากนัก ได้ชาวสองสองแฅวฅืนพุ่นพันปลายฅน หมื่นนคอร
หักฅืนมา
การศึกษาเปรียบเทียบสมมุติฐานเมืองซาก (ทราก) ฯ
หน้า ๖
