Page 890 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 890
นานาเจ้าองค์ดี สังฆการีมารีดม้าง ใจบ่ตั้งเพราะได้หนีจากพรากอาราม ละสนามที่สร้าง
ละท่าท้างจากเององ ละนาพงเย็นจ้อย วัดม่อนน้อยเป็นที่สำราญ จากสะพานแห่งหั้นจิ่งมาคืนมา
ิ
ที่มา : พบที่วัดท้องลับแล ตำบลฝายหลวง อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดตถ์
ความสำคัญ : เป็นบันทึกเหตุการณ์ในลักษณะคร่าวว่า สังฆะการี หรือหน่วยงานราชการที่ดูแล
์
ุ
พระพุทธศาสนา ได้มาทำการรื้อค้นโยกย้ายพระพุทธรูปจำนวนมากมายในเมืองลบแลง เหตการณนี้ก่อให้เกิด
ั
ความตระหนกระส่ำระส่าย จึงมีการนำพระพุทธรูปหลบหนีออกจากวัดนาโปงไปไว้ที่วัดม่อนน้อย
ซึ่งคร่าวนี้น่าจะเป็นการเล่าย้อนถึงเหตุการณ์ในอดีตในสมัยรัชกาลที่ ๕ ไม่น่าจะเป็นเหตุการณ์ท ี่
เกิดขึ้นในปีพ.ศ. ๒๔๗๘ (จ.ศ. ๑๒๙๗) ซึ่งตรงกับรัชกาลที่๘ เพราะในสมัยรัชกาลที่๘นั้น วัดนาโปงได้กลายเป็น
วัดร้างจนแทบไม่เหลือสิ่งใดให้เห็นแล้ว
ผู้ค้นพบ : คณะกรรมการศึกษาประวัติศาสตร์เมืองลับแล (เมืองลับแลง)
หมายเหตุ : สันนิษฐานว่า พระพุทธรูปองค์นี้ปัจจุบันน่าจะประดิษฐานอยู่ที่วัดเสาหิน เพราะยังคงมีพยาน
บุคคลบอกเล่าเรื่องราวการนำพระพุทธรูปจากวัดม่อนน้อย(ขณะนั้นได้กลายเป็นวัดร้างไปแล้ว) ไปไว้ที่วัดป่า
ยางแล้วจึงนำไปไว้ที่วัดเสาหินในที่สุด
้
ใบลานวัดทองลับแล
คำอ่านปริวรรต : ส่วนที่๑ สมมนภิกขุธมมสอรยูวัดไหมแกวตีนสานยาม
ั
ส่วนที่๒ เมิอยูปฏิบสวัสไหมแกวดาวลยงกลางเมิองรับแลงวันนั้นแลอีน้องเหิย
คำอ่าน : สมณภิกขุธัมมสอรอยู่วัดใหม่แก้วตีนสาน ยามเมื่ออยู่ปฏิบัติวัดใหม่แก้วดาวเลืองกลางเมืองลับแลงวัน
นั้นและอี่น้องเหย
ที่มา : พบที่วัดท้องลับแล ตำบลฝายหลวง อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดตถ์
ิ
ภาคผนวก ~ หน้า ๒๐ ~
