Page 893 - หนังสือเมืองลับแล(ง)

็
ความสำคัญ : ในปีพุทธศักราช ๒๐๐๐ พระญาธรรมอโสกราชก็เสดจมาพักยั้งกองทัพที่เมืองอุปยา หรือเมือง
ทุ่งยั้ง และได้ขุดแผ่นดินเบิกแผ่นดินได้ลึก ๑๘ วา กว้าง ๑๘ วา โดยครานั้นสั่งให้หล่ออ่างทองคำ คำว่า อุปยา
่
ในภาษาบาลีและสันสกฤต หมายถึง การสอน นัยสื่อถึงเมืองทุ่งยั้งว่าเป็นเมืองแห่งการเผยแผพระพุทธศาสนา
เสมือนเป็นเส้นทางแห่งการหลุดพ้น

ผู้ค้นพบ : คณะกรรมการศึกษาประวัติศาสตร์เมืองลับแล (เมืองลับแลง)

อ่านปริวรรต : พรยาธมมอโสกกราชค่พาเอาริพลไพสูเมิองสวคคโลกแลวพรพุทธสาสนาลวงไพแลวได ๒๐๐๐

ปีลาย

คำอ่าน : พระญาธมมอโสกราชก็พาเอาริพลไปสู่เมืองสวรรคโลกแล้วพระพุทธศาสนาล่วงไปแล้ว ๒๐๐๐ ปี
ปลาย

ที่มา : ใบลานตำนานพระแท่นศิลาอาสน์เมืองท่งย้าง ไม่ปรากฏเลขหน้า และไม่ปรากฏผู้แต่ง ไม่ปรากฏปีที่แต่ง

พบที่วัดท้องลับแล ตำบลฝายหลวง อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์
ผู้จาร : ตุ๊เจ้ามหาวงเมืองลคอร (เมืองลำปาง)

ความสำคัญ : ในปีพุทธศักราช ๒๐๐๐ กว่า พระญาธรรมอโสกราชก็นำริพลไปสู่เมืองสวรรคโลก
ผู้ค้นพบ : คณะกรรมการศึกษาประวัติศาสตร์เมืองลับแล (เมืองลับแลง)

อ่านปริวรรต : ขาขยรเอาทีเมิองอุปยาพุรมาแล โวหานตำนานพรแท่นมวรอาระแล
คำอ่าน : ข้าเขียนเอาที่เมืองอุปยาปุ้นมาแล โวหารตำนานพระแท่นม่วนอาระแล

ที่มา : ใบลานตำนานพระแท่นศิลาอาสน์เมืองท่งย้าง ไม่ปรากฏเลขหน้า และไม่ปรากฏผู้แต่ง ไม่ปรากฏปีที่แต่ง

พบที่วัดท้องลับแล ตำบลฝายหลวง อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์
ผู้จาร : ตุ๊เจ้ามหาวงเมืองลคอร (เมืองลำปาง)

ความสำคัญ : ได้นำธัมม์ตำนานพระแท่นมาจากเมืองอุปยา (เมืองทุ่งยั้ง)

ผู้ค้นพบ : คณะกรรมการศึกษาประวัติศาสตร์เมืองลับแล (เมืองลับแลง)

ภาคผนวก ~ หน้า ๒๓ ~