Page 65 - STAV broj 189
P. 65
Prvi časovi u Medresi “Osman ef. Redžović” održani su 6.
septembra ratne 1992. godine. “Bilo je komentara poput: ‘Rat
bjesni, krv se proljeva, a nama je do prosvjete.’ Ja sam odgovarao:
Ribari kažu da se riba peca u mutnom, tako da smo mi u ratu
‘ulovili’ ovu školu.” Džemal je gotovo cijeli radni vijek proveo
u prosvjeti. Radio je u zeničkoj gimnaziji, bio direktor Gazi
Husrev-begove medrese, te sekretar Fakulteta islamskih nauka u
Sarajevu. Upravo tu, na položaju sekretara, zatekao ga je rat
Osvježenje je slušati životnu hutbu svojim porodicama. Uglavnom odlaze oni je osnovana medresa. Godinama iza toga
o aktuelnim, savremenim tema- nižih razreda, još nenaviknuti na duga izbi- prave se nove školske zgrade, đački domovi,
ma, makar to bilo i o tjelesnoj re- vanja od kuće, dok oni viših razreda radije džamija, sportski centar...
kreaciji, za razliku od hutbi koje ostaju u domu na koji su navikli.
kao da su prepisane iz kakve knjige. A kada OSMAN-EFENDIJA
hutbu govori učenik medrese, tada sve za- Među posljednjim iz džamije izlazi pro-
jedno dodatno dobiva na osjećaju ljepote. fesor Džemal Salihspahić. Iako su mu 84 “Medresa je dobila ima po Osmanu
Tako je bilo prošli petak u Gračanici kod godine, još je vitalan, hoda polahko, štap ef. Redžoviću, jednom istaknutom, do-
Visokog, u džamiji u okviru kompleksa nosi, ali više ako slučajno zatreba nego zato brom hodži koji je živio nedaleko odavde.
Medrese “Osman ef. Redžović”. Nakon što je prijeka potreba. Kada sretne kojeg Osman je, eto, najpoznatiji hodža na ovim
džume, učenici s putničkim torbama odlaze učenika, zastane, sa svakim se našali, upi- prostorima. Istina, bilo je prijedloga da se
ta za roditelje i njihovo zdravlje, a pone- preimenuje na moje ime, ali ostalo je po
kad i za ocjene. Krećemo se tako prema Osman-efendiji, koji je oko sebe okupljao
upravnoj zgradi, a on priča o ovom kom- darovitije vjeroučenike”, priča Salihspahić,
pleksu, o tome kako je nastalo ovo “čudo” osnivač Medrese “Osman ef. Redžović”.
u Gračanici.
Prvi časovi u Medresi “Osman ef.
“Za ovo se zbilja može reći da je jed- Redžović” održani su 6. septembra ratne
no čudo”, kaže Salihspahić, ali čudo koje 1992. godine. “Bilo je komentara poput:
još nije dovršeno jer se konstantno radi na ‘Rat bjesni, krv se proljeva, a nama je do
uređenju kompleksa. Ovih se dana upravo prosvjete.’ Ja sam odgovarao: Ribari kažu
asfaltiraju pješačke staze unutar medresan- da se riba peca u mutnom, tako da smo
skog kompleksa, a uveliko se radi i na iz- mi u ratu ‘ulovili’ ovu školu.” Džemal
gradnji sportskog centra koji je izgrađen, je gotovo cijeli radni vijek proveo u pro-
ali još nije opremljen iznutra. Osim mul- svjeti. Radio je u zeničkoj gimnaziji, bio
tifunkcionalne sale, sportski centar imat direktor Gazi Husrev-begove medrese, te
će i bazen. Za potpuno opremanje centra sekretar Fakulteta islamskih nauka u Sa-
potrebno je 1,5 miliona maraka. rajevu. Upravo tu, na položaju sekretara,
zatekao ga je rat.
Kada je medresa 1992. godine osno-
vana, ovog kompleksa nije bilo. Bila je tu “Došao ovdje u posjetu i nisam se mo-
samo Džemalova kuća, koja je izgrađena gao vratiti u opkoljeno Sarajevo. Bio sam
1935. godine, kada je i rođen. Kuća je i malo angažovan u ratu. General Rasim De-
danas tu, a Džemal u njoj živi. Tik ispred lić me angažovao, ali s obzirom na moje
kuće je džamija i mala zgrada u kojima tadašnje godine, javili su mu da ja ne mogu
STAV 18/10/2018 65
