Page 25 - STAV broj 195
P. 25
dobrovoljac) nad albanskim i musliman- Feđa Isović Vildana Selimbegović
skim stanovništvom okupiranih područja.
Nakon dekontaminacije ovog lista, koja je mentalni sklop dobrovoljca vojske Kralje-
Nevjerovatno, ali Selimbegovićkin bila posljedica što odlaska dijela redakci- vine Srbije preferira nad Zlatnim ljiljanom
tekst o Ðedi i Dedi gotovo kao da je prepi- je na Pale, što spoznaje da ni servilna sr- i braniteljem grada. Prvi je amnestiran –
sani tekst profesora Nenada Kecmanovića bofilija ne spašava od velikosrpske kame, ma šta loše učinio, drugi je kriminalizi-
iz 2015. godine, u kojem on tretira temu s Oslobođenje je tokom Agresije odigralo ča- ran – uprkos svemu dobrom što je uradio.
doslovno istog, velikosrpskog gledišta kao i snu ulogu, da bi se potom vratilo na svoje Ðedo je četovao u genocidnim pohodima
glavna urednica Oslobođenja, stavljajući sve početne postavke te nastavilo spiralu isto- Kraljevine Srbije nad muslimanskim živ-
u kontekst navodne degradacije istinskih vremenog gubljenja kredibiliteta i vraćanja ljem juga Balkana, Dedo je branio Sara-
prosrpskih simbola i vrijednosti u odnosu propagandističkim korijenima. jevo od takvih pohoda. No, svejedno, za
na one lažne probošnjačke, za što je kriv, Oslobođenje prvi je heroj a drugi zločinac.
naravno, Alija Izetbegović. Nisu čudne Danas Oslobođenje govori o “pravoj stra-
takve podudarnosti jer je “Alijino nasli- ni historije”, optužuje za fašizam svakoga ko ŠTA DJECA ZNAJU O ZAVIČAJU
jeđe” ono što iritira i velikosrbe i njihove se ne klanja zlatnom teletu, kojeg je pedeset
ideološke rođake – srbofilne komuniste. godina pravila partijska propaganda, tvrdi Ali nije Oslobođenje jedini medij koji
Pod tim i jedni i drugi podrazumijevaju da je prošli totalitarni sistem bio vrhunac se povampirio u ovom smislu. Radonči-
nove političke i društvene realnosti na- civilizacijskog razvoja na ovim prostori- ćev Dnevni avaz, koji inače ne dopušta da
stale dolaskom demokratije a čije se “ne- ma, pritom svjesno ignorirajući činjenicu ga iko pretekne u trci ka dnu, također je
gativne” manifestacije ogledaju ponajviše da je najvažnija tekovina prošlog sistema, objavio tekst koji pršti od srbokomuni-
u jačanju posebnosti Bosne i Hercegovi- ono za što su građani najviše izdvajali od stičkih tumačenja historije. Tekst Feđe
ne u odnosu na “region”, u nacionalnoj i svojih usta i ono u što je sistem najviše Isovića u Avazovom prilogu Sedmica pod
kulturnoj emancipaciji Bošnjaka te, prije ulagao, gotovo polovinu svoga budžeta, naslovom “Dan kada se okupila partiza-
svega, u političkoj artikulaciji bošnjač- bila njegova vojna sila, Jugoslavenska na- nija u Mrkonjiću” obiluje takvom koli-
kih nacionalnih interesa, čega je simbol rodna armija, koja je našu državu i naš na- činom velikosrpskih budalaština da bi ga
bila i ostala SDA. Za velikosrbe su takve rod dovela gotovo do istrebljenja. Nije ni se sasvim nenamjerno moglo pomiješati s
stvari opravdanje za agresiju i zločine, za čudno da takav sistem vrijednosti i takav nečim što je izašlo ispod čekića neke per-
ovdašnje komuniste najtragičnija poslje- janice SANU-a. Isović, inače poznatiji kao
dica raspada Jugoslavije, posljedica koju scenarist serija krajnje primitivnog humo-
treba pošto-poto sanirati. ra u kojima se, recimo, “krmetu klanjala
dženaza”, stanovnici Kalesije nazivali se-
No, odavno je poznata specifična sr- ljačinama, Titov portret tretirao kao ku-
bofilija Oslobođenja koja se manifestirala mir, promovirala komunistička ideologija
kroz jednu naročito neukusnu verziju sr- i sve u svemu stereotipizirali i Bošnjaci i
bokomunizma, posebno upečatljivu tokom Bosna u duhu one predrasude o “tamnom
osamdesetih godina prošlog stoljeća, oso- vilajetu”, odlučio je još jednom pokazati
bito za vrijeme raspada Jugoslavije kada je svu raskoš ideološke ostrašćenosti. Iako
Oslobođenju trebalo izuzetno dugo, gotovo Isoviću ovo nije prvi put da iznosi skan-
do početka 1992. godine, da prepozna da dalozne tvrdnje, poput one iz 2010. godine
JNA ne čuva Jugoslaviju nego pravi Veli- kada je u Dnevniku 2 Federalne televi-
ku Srbiju. Za tadašnje Oslobođenje nekako zije tvrdio da je “vjeronauka u školama
nije postojala razlika između ta dva pojma. poduka fašizmu jer se djeca razdvajaju”,
ovaj put je ipak nadmašio i samog sebe.
U Sarajevu ulice imaju Sulejman Filipović, Avdo
Humo, Vaso Butozan, Skender Kulenović, Hasan Osim toga što koristi moderne pojmo-
Brkić, Anto Babić, Hamdija Ćemerlić, Rato ve pa osvajanje Bosanskog kraljevstva od
Dugonjić i tako dalje i tako dalje, sve listom Osmanlija naziva okupacijom, Isović kori-
vijećnici sa zasjedanja ZAVNOBiH-a sti i sasvim velikosrpske termine pa prak-
tično bosanski begovat naziva kvislinzima
koji su prodali “veru za večeru” da bi mogli
“guzičariti i žderati na svojim minderima”
na račun bosanske (naravno, misli na kr-
štenu) sirotinje. Očito slabo obrazovani i
STAV 29/11/2018 25
