Page 80 - STAV broj 195
P. 80
DRUŠTVO
ostala četiri sina: Hajdar, Osman, Muho
i Sulejman; prva trojica bile su hadžije.”
Ne postoje pouzdani podaci o tome gdje
je pokopan hadži Hasan Salkić. Najvje-
rovatnije da je sahranjen u mezaristanu
pored Bihaćke medrese, u kom su poko-
pani i ostali protivnici okupacije koje je
osudio austrougarski prijeki sud.
PEĆIGRADSKI HEROJ: Medinelija sklonio se u Tursku, gdje je posjedi u BiH od 1878–1918, Karabegović
HADŽI IBRAHIM MEDINELIJA ostao do svoje smrti. je još u osmansko doba godinama obavljao
dužnost kajmekama u Bihaću. U vrijeme
Kao jedan od komandanata i glavnih BIHAĆKI MUTESARIF: HUSEIN-BEG okupacije, kao carski mutesarif, odigrao
agitatora otpora u Krajini bio je i hadži KARABEGOVIĆ (1840–1905) je značajnu ulogu u otporu okupatorskim
Ibrahim Medinelija. Osim što je bio hrabar snagama. Na njegov poziv građanima da
i privržen vjeri i domovini, o ovom vrlom Husein ef. Karabegović bio je potomak se odupru okupacionim snagama, okupi-
Krajišniku znamo veoma malo. Poznato čuvene begovske porodice koja se doselila lo se u Bihaću i okolini oko 20.000 Kra-
je da je živio u Pećigradu kod Cazina, a iz Budima u Bihać još početkom 18. sto- jišnika. Evo kako je to opisao Radoslav
postoje i mišljenja da je bio hodža. Ova- ljeća. Njegova porodica imala je zemljišne Lopašić u djelu Bihać i Bihaćka krajina.
kva tvrdnja uveliko je osnovana s obzi- posjede u Bihaću i okolini, čiji je jedan “U samom Bišću pak i u bližnjoj okoli-
rom na to da su skoro sve krajiške vođe dio naslijedio i Husein ef. Karabegović. ci trajala je najžešća borba od 7. do 19.
otpora bile hodže, muhtari i zemljopo- Poznato je da je završio bihaćku ruždiju rujna g. 1878. Na poziv carsko-turskoga
sjednici. Prezime Medinelija ne postoji pred muderisom Hasanom ef. Ruždijom, mutesarifa u Bišću Husejna-efendi Kara
u Cazinskoj krajini, niti je evidentirano porijeklom iz Anadolije, iz grada Nigde, Begovića digla se bila po čitavoj Krajini
postojanje bilo koje porodice s ovim pre- koji je po okončanju svog naukovanja do- kuka i motika. Do 9.000 oružanih ljudi
zimenom, pa je vrlo moguće da se radi o šao u Bihać, u kom je ostao do svoje smrti
nadimku koji su imali pojedini građa- 1889. godine. Ovaj je učenjak godinama
ni koji su se školovali ili jedno vrijeme podučavao u bihaćkoj ruždiji, koja je
boravili u Poslanikovom gradu Medini. upravo zahvaljujući njemu postala na-
Uglavnom, iz šturih izviješća u različitoj daleko priznata i čuvena. Među brojnim
literaturi možemo sa sigurnošću tvrditi studentima posebno se isticao Husein ef.
da je hadži Ibrahim Medinelija bio jedan Karabegović.
od istaknutih protivnika okupacije i jedan
od krajiških vođa koji su austrougarskim Sarajevski list, u izdanju od 24. aprila
okupacionim jedinicama nanijeli najve- 1889. godine, ovako je pisao: “Pod njego-
će gubitke. vim (Hasan ef. Ruždije) upraviteljstvom
i osobitim vodstvom dobila je Ruždija
Hadži Ibrahim Medinelija posebno se bihaćka svoj veliki glas. Gdje je samo vi-
istakao u borbama za Bihać, a nakon što je dio darovita mladića, namah bi ga zvao
grad pao, zajedno s ostalim Krajišnicima, u svoju ruždiju; tako je nekog mladića
uspostavili su liniju odbrane prema Pe- Huseina iz Bihaća učio revno te je mali
ćigradu, Bužimu, Podzvizdu, Vrnograču Husein duševno tako se razvio da je još
i Velikoj Kladuši. Nakon što su savladane pod otomanskom vladom postao pašinim
i posljednje grupice branitelja, a okupa- sekretarom, a sad isti Husein ef. Kara-
cione jedinice uspostavile kontrolu nad begović kao vladin podtajnik vrši svoju
preostalim krajiškim gradovima, počeo je službu kod Zemaljske vlade u Sarajevu.”
raditi prijeki sud. Svi koji su bili umije-
šani u otpor protiv okupacije najsurovije Kako možemo zaključiti iz pisanja Sa-
su kažnjavani. rajevskog lista, Karabegović je svoju karijeru
počeo kao pašin sekretar. Poznato je da je
Hadži Ibrahim Medinelija, izbjegao jedno vrijeme bio i imam čuvene bihać-
je hapšenje i odvođenje pred prijeki sud. ke džamije Fethije. Kako navodi Husni-
Ovaj događaj spomenuo je i Hamdija ja Kamberović u djelu Begovski zemljišni
Kreševljaković u djelu Prijeki sud u Bosni
i Hercegovini 1878. godine. “Isto su tako
(tj. kao hadži Hasan Salkić) pozvane na
predaju i druge vođe: lbrahim Medine-
lija iz Pećigrada i hadži Salih Mušić iz
Bišća, ali oni su bili mudriji, te se neka-
ko prokradoše do Vrnograča i skloniše
se u kući Mehe i Ibre Pehlića, a odatle
s Hasan-begom Čekom krišom u Petro-
vac. Tu se opet skloniše u kući rahmetli
Omera ef. Šehića. Iz Petrovca su prebje-
gli u Pljevlja. Čeko se kasnije povratio u
domovinu, a njih dvojica ostaviše kosti u
tuđini.” Nakon što je teška srca napustio
Bosnu i stigao u Pljevlja, hadži Ibrahim
80 29/11/2018 STAV
