Page 10 - STAV broj 240
P. 10

POLITIKA



          Povratak zla na mala vrata
          VELIKOSRPSKA







          PANDEMIJA








          Velikosrbizam nikada ne umire, on se, u po njega nepovoljnim

          geopolitičkim okolnostima, samo primiruje, a često i maskira
          kao bezopasno anahron, koristeći kao vektore osobe s naučnih,
          kulturnih ili političkih margina, da bi u pravom trenutku prešao
          s njih na svog jedinog domaćina, srpske narodne mase




          Piše: Mustafa DRNIŠLIĆ




                elikosrpska ideologija jedno je od   koristeći kao vektore osobe s naučnih,   mitologije i ideologije. Otud
                onih zaraznih kolektivnih psihič-  kulturnih ili političkih margina, da bi u   je moguće da Trifković, koji je
                kih oboljenja koje bi se moglo   pravom trenutku prešao s njih na svog   svojevremeno bio zastupnik tzv.
          Vokarakterizirati kao endemično.   jedinog domaćina, srpske narodne mase.   Vlade Republike Srpske u Londonu
          To je bolest duha i uma specifična za srp-  No, kao utopistička ideologija i politič-  tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu,
          ski politički kolektiv i društvo, a koju je   ka metodologija, velikosrbizam je živ   direktor centra za međunarodne odnose
          naprosto nemoguće iskorijeniti apelira-  čak i u onim trenucima kada se čini da   pri Rockford institutu u SAD-u, savjet-
          njem na zdrav razum ili dokazivanjem   nema nikakve nade za njegovo preživ-  nik ratnog zločinca Biljane Plavšić, ali
          njene pogubnosti jer ona preživljava i   ljavanje, a kamoli za implementaciju.   i Vojislava Koštunice, kao i Aleksandra
          opstaje upravo zahvaljujući svojoj pot-                              II Karađorđevića, danas otvoreno za-
          punoj iracionalnosti. Zagovornici veliko-  MISTIČNI SRĐA             govara obnovu velikosrpske agresije ne
          srbizma nisu racionalne osobe, ili barem   Za takvu tvrdnju nema boljeg dokaza   samo spram Kosova nego i spram Bosne
          ljudi koji promišljaju svijet u njegovom   od izlaganja profesora Srđe Trifkovića na   i Hercegovine, ali i Hrvatske.
          realnom kontekstu, nego prije svega fa-  prvom zasjedanju niza okruglih stolova   Srđa Trifković svoje izlaganje počinje
          natični mistici koji legitimiziraju svoje   pod nazivom “Reintegracija ili razgrani-  pokušajem delegitimizacije pojma među-
          duboko poremećene svjetonazore tako   čenje – razgovori o budućnosti Kosova i   državnih granica, posebno granica između
          što im opravdanje traže u onostranom i   Metohije”, zamišljenih kao sredstvo pu-  Srbije i okolnih država, ne samo danas nego
          metafizičkom.                     tem kojih bi u vezi s ovom temom došlo   i uopće, tvrdeći da Srbija nema jasne grani-
            Takva mistifikacija i ezoterizacija   do usaglašavanja stavova srpske intelek-  ce nego krajine, područja koja su fluidna,
          onoga što je u osnovi primitivni strah od   tualne javnosti i srpskih nosilaca vlasti.   trenutno možda u okviru drugih država,
          Drugoga te najprizemnija glad za tuđom   Čitavo Trifkovićevo izlaganje u vezi s tim   ali koja su u suštini u njenim “prirodnim
          zemljom i imovinom jeste ono što je od   moglo bi se sažeti u onu poznatu Miloše-  granicama” na koje Srbija ima pravo, i to
          velikosrbizma načinilo izuzetno krvavu,   vićevu izjavu: “Opet smo pred bitkama   takvo koje nije podložno “niti moralnim
          brutalnu i zločinački potentnu ideologi-  i u bitkama. One nisu oružane, mada ni   niti pravnim normama”. Ta “prirodnost”
          ju bez ikakvih moralnih normi ili ljud-  takve još nisu isključene”, jer je riječ o   granica Srbije, a radi se o granicama Veli-
          skosti te jedan od razloga za tolike, ljud-  istoj ideji izrečenoj u istom duhu, mada   ke Srbije, po Trifkoviću, nije uvjetovana
          skom umu nepojmljive, monstruozne   u potpuno drugačijem vremenu i geopo-  topografijom, rijekama i planinama, nego
          zločine počinjene u ime očuvanja “sve-  litičkim okolnostima. Ali ovo stalno po-  sposobnošću Srbije da ih u datom histo-
          tog srpskog tla”.                 navljanje istih postupaka, a očekivanje   rijskom trenutku osvoji, zacrta i zadrži.
            Velikosrbizam nikada ne umire, on   drugačijih rezultata – što je po mnogima   Trifković koristi neku vrstu nebulozne
          se, u po njega nepovoljnim geopolitič-  definicija ili ludila ili gluposti – u pot-  “metafizičke realpolitike” pa zagovara te-
          kim okolnostima, samo primiruje, a če-  punom je skladu sa samom prirodom   oriju po kojoj se granice pomjeraju “u ko-
          sto i maskira kao bezopasno anahron,   velikosrbizma kao iracionalne političke   rist jačih i na račun slabijih” kao “rezultat



         10  10/10/2019 STAV
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15