Page 12 - STAV broj 240

POLITIKA

i Metohije ne smije prihvatiti” niti kao tra- njome je obojeno. Tako, recimo, tvrdi da BOSNA I HERCEGOVINA
jan niti kao privremen jer je to pitanje op- “Albanci napuštaju južnu srpsku pokraji- OPET NA NIŠANU
stanka Srba. No, na tome se ne zaustavlja, nu u ogromnom broju” te da se “procenti Ali Trifkovićeve velikosrpske preten-
već kaže: “Smatram, međutim, da ni sve menjaju u srpsku korist”, pritom zabo- zije nisu ograničene samo na Kosovo, on
druge granice, arbitrarno povučene preko ravljajući na pravu pravcatu demograf- smatra i da se avnojevske granice, koje na-
srpskih zemalja od 1945. godine do danas, sku katastrofu kroz koju Srbija prolazi i ziva monstruoznim, moraju tretirati kao
ne trebaju da budu tretirane kao legitimne izuzetno staro stanovništvo koje ima. No, prolazne. Pogotovo zato što su navodno
i trajne a da trenutni gubitak teritorija i budući da je nestrpljiv i pošto je stava da “vijesti sa zapada dobre”. Hrvatska se pra-
srpskog življa u njima ne sme da bude pri- “nije realno da će Šiptari ikada prihvatiti zni, navodi Trifkovićev, naročito prostori
hvatan kao nepovratan”. Ovakvo otvoreno reintegraciju u ustavni i pravni poredak nekadašnje SAO Krajine, a “još uvek ima
zagovaranje novih agresija na druge države Srbije”, Trifković smatra da je “potrebno, dovoljno Srba da je popune”.
i narode Trifković pokušava legitimizira- štaviše nužno, lepo i dobro” unutar srp- Trifković klikće da je danas daleko
ti kao historijski opravdane poredeći ih s skog društva legitimizirati “koncept nasil- manje Hrvata na prostoru Balkana nego
revanšizmom Francuske, koja nikada nije nog povratka” Kosova. Pritom izbjegava prije jednog stoljeća, u čemu vidi šansu
prihvatila ishod izgubljenog rata iz 1870. direktno i otvoreno preporučiti etničko za oživljavanje vizije Srbije do granica
godine, kada je izgubila pokrajine Alzas i čišćenje Kosovara, nego, u uobičajenom Karlobag – Karlovac – Virovitica. On se
Lorenu. Činjenica da su se zbog takve zle velikosrpskom maniru traženja oprav- žali što je ideja Srbije do ove zamišljene
krvi i međusobnog revanšizma nakon toga danja za buduće zločine u prošlosti, pre- granice postala “predmet poruge među
vodila dva svjetska rata u kojima je Evropa poručuje da Srbija na Kosovu primijeni postmodernom srbadijom” te poručuje
praktično uništila samu sebe za Trifkovi- model operacije “Oluja” iz Hrvatske, koju to to nije “prezira vredan koncept”, nego
ća je, čini se, nevažna jer je i ne spominje. Trifković, naravno, smatra genocidnom, “željena i realna zamisao zapadnih grani-
Ovakva Trifkovićeva krvoločnost nije kada su u pitanju Srbi u Hrvatskoj, no ca srpskih zemalja”.
incident, čitavo njegovo “predavanje” opravdanom u slučaju Kosova. Za Trifkovića je Drugo zasjedanje AV-
NOJ-a, na kojem je Jugoslavija progla-
šena federalnom državnom zajednicom
No, na čemu Trifković temelji svoje uvjerenje da ideja ravnopravnih naroda, ustvari “zločinački
Velike Srbije nije bankrotirala te da ju je moguće ponovno poduhvat u Jajcu” na kojem su se crtale
“arbitrarne granice”, granice koje Srbiju
pokušati ostvariti, i to vojnom agresijom? Prije svega, ne obavezuju. Granice među bivšim ju-
riječ je o činjenici što naslućuje da se promijenila goslavenskim republikama, a današnjim
suverenim državama Trifković naziva “na-
vanjskopolitička situacija, tj. da je danas, za razliku od kaznim i brozovskim”, pa čak i poručuje
ranih devedesetih, Rusija mnogo jača, a da se Amerika da se ne smiju prihvatiti ni “nametnute
i neprirodne granice Republike Srpske”.
povlači u neku vrstu izolacionizma Granice “prirodnog srpskog prostora” i
“srpskih zemalja” nisu za Trifkovića niti
na Uni niti kod Prijedora, nego gdje su
Srđa Trifković Srbi bili većina 1921. i 1931. godine! Ne
samo da otvoreno poziva na odbacivanje
AVNOJ-a već i Dejtonskog mirovnog
sporazuma, te dobar dio Hrvatske i čita-
vu Bosnu i Hercegovinu smješta u okvi-
re buduće “Velike Srbije”, koja treba na-
stati nasiljem i protjerivanjem nesrpskog
stanovništva!

VELIKA STRATEGIJA
SRBIJE I DUH SVETI
No, na čemu Trifković temelji svoje
uvjerenje da ideja Velike Srbije nije ban-
krotirala te da ju je moguće ponovno poku-
šati ostvariti, i to vojnom agresijom? Prije
svega, riječ je o činjenici što naslućuje da
se promijenila vanjskopolitička situacija,
tj. da je danas, za razliku od ranih deve-
desetih, Rusija mnogo jača, a da se Ame-
rika povlači u neku vrstu izolacionizma.
Trifković priželjkuje i predviđa ubr-
zavanje procesa nestanka “unipolarnog
svijeta”, tj. promjene u međunarodnim
odnosima, pa uzbuđeno poručuje da takva
činjenica da “okovi spadaju” predstavlja
odskočnu tačku nove srpske strategije
kojom se treba napraviti “revizija isho-
da” ne samo ratova iz devedesetih nego i

12 10/10/2019 STAV