Page 213 - Hayatın Gerçek Kökeni
P. 213
Moleküler Biyoloji ve Hayat›n Kökeni
asitlerin olufltu¤u öne sürülen dönemde, atmosferde amino asitlerin tü-
münü parçalayacak yo¤unlukta oksijen bulunmas›yd›. Miller'›n göz ar-
d› etti¤i bu gerçek, yafllar› 3.5 milyar y›l olarak hesaplanan tafllardaki ok-
side olmufl demir ve uranyum birikintileriyle anlafl›ld›. 258
Oksijen miktar›n›n, bu dönemde evrimci teorisyenlerin iddia ettikle-
rinin çok üstünde oldu¤unu gösteren baflka bulgular da ortaya ç›kt›. Arafl-
t›rmalar, o dönemde dünya yüzeyine evrimcilerin tahmin ettiklerinden 10
bin kat daha fazla ultraviyole ›fl›n› ulaflt›¤›n› gösterdi. Bu yo¤un ultraviyo-
lenin atmosferdeki su buhar› ve karbondioksidi ayr›flt›rarak oksijen a盤a
ç›karmas› ise kaç›n›lmazd›.
Bu durum, oksijen dikkate al›nmadan yap›lm›fl olan Miller Deneyi'ni
tamamen geçersiz k›l›yordu. E¤er deneyde oksijen kullan›lsayd›, metan,
karbondioksit ve suya, amonyak ise azot ve suya dönüflecekti. Di¤er taraf-
tan, oksijenin bulunmad›¤› bir ortamda -henüz ozon tabakas› var olmad›-
¤›ndan- ultraviyole ›fl›n›na do¤rudan maruz kalacak olan amino asitlerin
hemen parçalanacaklar› da aç›kt›. Sonuçta ilkel dünyada oksijenin var ol-
mas› da, olmamas› da amino asitler için yok edici bir ortam demekti.
4- Miller Deneyi'nin sonucunda, can-
l›lar›n yap› ve fonksiyonlar›n› bozucu
özelliklere sahip organik asitlerden de çok
miktarda oluflmufltu. Amino asitlerin, izo-
le edilmeyip de bu kimyasal maddelerle
ayn› ortamda b›rak›lmalar› halinde ise,
bunlarla kimyasal reaksiyona girip parça-
lanmalar› ve farkl› bilefliklere dönüflmeleri
kaç›n›lmazd›.
Ayr›ca deney sonucunda ortaya bol
miktarda sa¤-elli amino asit ç›km›flt›. 259
Yaln›zca bu amino asitlerin varl›¤› bile ev-
rim teorisini kendi mant›¤› içinde çürüt-
meye yeterliydi. Çünkü sa¤-elli amino
asitler, canl› yap›s›nda kullan›lamayan
amino asitlerdi. Sonuç olarak Miller'›n de- Miller'›n deneyinde olufltur-
neyindeki amino asitlerin olufltu¤u ortam, du¤u yapay ortam, gerçekte
ilkel dünya flartlar› ile hiçbir
canl›l›k için elveriflli de¤il, aksine ortaya
benzerlik göstermiyordu.
ç›kacak ifle yarar molekülleri parçalay›c›,
211