Page 115 - Risale-i Nur - Mesnevi-i Nuriye

118 MESNEVÎ-Î NURİYE

bir Âlemi vardır. Bu hususî Âlemler, umumî Âlemin aynıdır. Yalnız
umumî Âlemin merkezi şemstir. Hususî Âlemlerin merkezi ise şahıstır.
Her hususî Âlemin anahtarları o Âlemin sahibinde olup letaifiyle
bağlıdır. O şahsî Âlemlerin safveti, hüsnü ve kubhu, ziyası ve zulmeti,
merkezleri olan eşhasa tâbidir. Evet âyinede irtisam eden bir bahçe
hareket, tegayyür ve sair ahvalinde âyineye tâbi olduğu gibi, her şahsın
Âlemi de merkezi olan o şahsa tâbidir. Gölge ve misal gibi...
Binaenaleyh cisminin küçüklüğüne bakıp da günahlarını
küçük zannetme. Çünki Kalbin kasavetinden bir zerre, senin şahsî
Âleminin bütün yıldızlarını küsufa tutturur.
İ'lem Eyyühel-Aziz! Otuz seneden beri iki tagut ile mücadelem
vardır. Biri insandadır, diğeri Âlemdedir. Biri "Ene"dir, diğeri
"Tabiat"tır. Birinci tagutu gayr-ı kasdî, gölgevari bir âyine gibi gördüm.
Fakat o tagutu kasden veya bizzât nazar-ı ehemmiyete alanlar, nemrud
ve firavun olurlar.

İkinci tagut ise, onu İlahî bir San'at, Rahmanî bir Sıbgat, yani
nakışlı bir boya şeklinde gördüm. Fakat gaflet nazarıyla bakılırsa, tabiat
zannedilir ve maddiyyunlarca bir ilah olur. Maahaza o tabiat zannedilen
şey, İlahî bir san'attır. Cenab-ı Hakk'a hamd ve şükürler olsun ki,
Kur'anın Feyziyle, mezkûr mücadelem her iki tagutun ölümüyle ve
her iki sanemin kırılmasıyla neticelendi.
Evet Nokta, Katre, Zerre, Şemme, Habbe, Hubab
Risalelerimde isbat ve izah edildiği gibi; mevhum olan tabiat perdesi
parçalanarak altında Şeriat-ı Fıtriye-i İlahiye ve San'at-ı Şuuriye-i
Rahmaniye güneş gibi ortaya çıkmıştır. Ve keza firavunluğa delalet

eden "Ene"den Sâni'-i Zülcelal'e raci' olan وه tebarüz etti.
َ ُ
İ'lem Eyyühel-Aziz! Dünyada sana aid çok Emirler vardır.
Amma ne mahiyetlerinden ve ne akibetlerinden haberin olmuyor. Biri,
ceseddir. Evet cesedin genç iken latif, zarif ve güzel gül çiçeğine
benzerse de, ihtiyarlığında kuru ve uyuşmuş kış çiçeğine benzer ve
tahavvül eder.

Biri de, hayat ve hayvaniyettir. Bunun da sonu ölüm ve
zevaldir.

Biri de insaniyettir. Bu ise, zeval ve Beka arasında
mütereddiddir. Daim-i Bâki'nin Zikri ile muhafazası lâzımdır.