Page 170 - Risale-i Nur - Mesnevi-i Nuriye

ZÜHRE 173

Herşeyde bir İhlas var. Hattâ Muhabbetin de İhlas ile bir
zerresi, batmanlarla resmî ve ücretli muhabbete tereccuh eder. İşte
bir Zât bu ihlaslı muhabbeti böyle tabir etmiş:

باوث ِ هيَلع غبي ىوه فيعض ةوش ر بحْلا َ لٰع ى غابْلاب انَا و م ا
ي
ِ
ي
ِ ِ
ٌ َ َ ْ َ ى ْ ُ ً ٌ َ َ ً َ ْ ِّ ُ َ َ َ َ َ
Yani: "Ben Muhabbet üzerine bir rüşvet, bir ücret, bir mukabele, bir
mükâfat istemiyorum. Çünki mukabilinde bir mükâfat, bir sevab
istenilen muhabbet zaîftir, devamsızdır." Hattâ hâlis Muhabbet, fıtrat-ı
insaniyede ve umum vâlidelerde dercedilmiştir. İşte bu hâlis Muhabbete
tam manasıyla vâlidelerin şefkatleri mazhardır. Vâlideler o Sırr-ı Şefkat
ile, evlâdlarına karşı Muhabbetlerine bir mükâfat, bir rüşvet isteme-
diklerine ve taleb etmediklerine delil; Ruhunu, belki Saadet-i Uhreviyesini
de onlar için feda etmeleridir. Tavuğun bütün sermayesi kendi hayatı iken,
yavrusunu itin ağzından kurtarmak için -Hüsrev'in müşahedesiyle- kafasını
ite kaptırır.
Dördüncü Mes'ele: Esbab-ı zahiriye eliyle gelen Nimetleri, o
esbab hesabına almamak gerektir. Eğer o sebeb ihtiyar sahibi değilse -
meselâ hayvan ve ağaç gibi- doğrudan doğruya o Nimeti Cenab-ı Hak
ِ
hesabına verir. Madem o, lisan-ı hal ile لِلّا ِم ب der, sana verir. Sen de
ه
ْ
ِ
Allah hesabına olarak لِلّا ِمب de, al. Eğer o sebeb ihtiyar sahibi ise; o
ه
ْ
ِ
لِلّا ِمب demeli , sonra ondan al , yoksa alma. Çünki
ه
ْ
ِ هيَلع ِ لِلّا مسا ِركْذي َ ل امم اوُلُك ْات َلاو Âyetinin mana-yı sarihinden başka
ِ
َ
َّ
ه
َ
َ
ْ َ
ُ ْ
ُ ْ
bir mana-yı işarîsi şudur ki: "Mün'im-i Hakikî'yi hatıra getirmeyen ve
Onun namıyla verilmeyen Nimeti yemeyiniz!" demektir. O halde hem
ِ
ِ
ِ
veren لِلّا ِمب demeli, hem alan لِلّا ِمب demeli. Eğer o لِلّا ِمب demiyor
ه
ه
ه
ْ
ْ
ْ
ِ
fakat sen de almaya muhtaç isen; sen لِلّا ِم ب de, onun başı üstünde
ه
ْ
Rahmet-i İlahiyenin Elini gör, şükür ile öp, Ondan al. Yani Nimetten
İn'ama bak, İn'amdan Mün'im-i Hakikî'yi düşün. Bu düşünmek bir
şükürdür. Sonra o zahirî vasıtaya istersen Dua et. Çünki o Nimet onun
Eliyle size gönderildi.
Esbab-ı zahiriyeyi perestiş edenleri aldatan; iki şeyin beraber
gelmesi veya bulunmasıdır ki, "İktiran" tabir edilir, birbirine illet zannet-
meleridir.