Page 137 - Dünya Hayatında Tüm Zevkleri Tüketenler

Harun Yahya (Adnan Oktar) 135

Cahiliye insanları ise, iffetli olmanın zevkini ve güzelliğini,
iffetli insanlara karşı duyulan bu hayranlığı yaşayamazlar. Gerek
ahlaki gerekse toplumsal alanda her geçen gün artan
dejenerasyon, insanlara bu tavır güzelliğinin önemini unuttur-
muştur. Dejenerasyonu bir modernlik unsuru olarak ele alan
kimi cahiliye insanları, bu tür erdemlerdense, birbirlerine
üstünlük sağlayabilecekleri dünyevi özelliklere önem verir hale
gelmişlerdir. Bir insanın hangi semtte oturduğu, hangi marka
ve hangi model arabaya sahip olduğu, en son modayı takip edip
etmediği, en son çıkan müzik gruplarının albümlerini bilip bil-
mediği gibi konular bu insanlar için iffet ve vakardan çok daha
önemli hale gelmiştir. Kendilerine bir arkadaş seçecekleri
zaman bu kişinin ahlak seviyesine, iffetine, onuruna bakmak
akıllarına çok sonra gelir.
Hatta Kuran ahlakından uzak bazı insanlar, bir kimsenin
iffetine önem vermesini, onurlu ve vakarlı tavırlar içerisinde
olmasını hiç istemezler. Bu nedenle dostluk kuracakları kişile-
ri de kendi yanlış bakış açılarına sahip insanlar arasından seç-
meyi tercih ederler. Ancak elbette ki bu durumda da birbirle-
rine karşı saygı duyabilmeleri mümkün olmaz. Aksine, ahlakla-
rındaki dejenerasyona uygun olarak birbirlerine karşı alabildi-
ğince çirkin ve ters tavırlarda bulunurlar ki, işte bu da yaşa-
dıkları çirkin ahlakın kendilerine geri dönen sıkıntılarından biri-
dir.
Cahiliye toplumunun zevkini yitirdiği bir başka özellik de,
onurdur. Küçük insanlarla küçülmemek, basit davranışlara,
küçük çıkarlar elde etmek için küçük sahtekarlıklara, yalana, iki-
yüzlülüğe tenezzül etmemek, insanların cahilce tavırlarına olgun