Page 303 - Risale-i Nur - Şualar
P. 303

ONÜÇÜNCÜ  ŞUÂ                                                                                                                   305


           altmışiki (1362) eder ki, tam tamına bu senenin aynı tarihine ve bizim
           Mü’min  Kardeşlerimizi  müdafaaya azmettiğimiz zamana, hem manası,
                                           ِ ِ

           hem  makamı  Tevafuk  ediyor.  ٌللٌّ دم ٌ حْلَا  dedim,  benim  müdafaama
                                            ٰ
                                                 َ ه ْ
           ihtiyaç bırakmıyor. Sonra hatırıma geldi ki: "Acaba netice ne olacak?"
                                                          ۪
                                                  ِ
                                     م
           diye merak ettim.Gördüm:  ٌهَلٌبوهط  ۞ ٌ  ٌمهي  َ ْ  ٌ ٌ َلع  ٌ ظيفح ٌللَّا deki iki Cümle,
                                     ٌ
                                                             ه ٰ َ
                                                ْ
                                      ه ْ
                                          ٰ
           tenvin sayılmak şartıyla, makam-ı cifrîsi aynen binüçyüz altmışiki, (eğer
           bir  med  sayılmazsa,  iki;  eğer  sayılsa,  üç  eder)  tam  tamına  Hıfz-ı
           İlahiyeye  pek  çok  muhtaç  olduğumuz  bu  zamanın,  bu  senenin  ve
           gelecek senenin aynı tarihine Tevafuk ederek, bir seneden beri büyük bir
           dairede ve geniş bir sahada aleyhimize ihzar edilen dehşetli bir hücum
           karşısında mahfuziyetimize teminat ile Teselli veriyor. Risale-i Nur bu
           hâdisede daha parlak Fütuhatı hâkim dairelerde bulunmasından şimdiki
           muvakkat  tevakkuf  bizi  me'yus  etmez  ve  etmemeli.  Ve  Âyet-ül
           Kübra'nın  Tab'ı  sebebiyle  müsaderesi,  onun  parlak  makamına  nazar-ı
           dikkati  her  taraftan  ona  celbetmesine  bir  ilânname telakki ediyorum.
                ِ
                                                                   ِ
                               ِ
            ن
             ٌ َلرفغاوٌانرونٌا ٌ نَلٌممتَاٌ َٓ انبر   Âyetini şimdi okudum. انَلرفغاوٌCümlesi
            ا
               ْ َ
                           َ ْ ْ َ َّ َ
                                                                    ْ َ
                 ْ َ َ َ ه
                                                                َ ْ
           tam tamına binüçyüz altmışiki eder. Bu senenin  aynı tarihine Tevafuk
           eder ve bizi çok İstiğfara davet ve emreder ki, Nurunuz tamam olsun ve
           Risale-i Nur noksan kalmasın.

                                           * * *
                                               ِ ِ
                                                   ِ
                                       ٌ هناحبسٌهم ٌ ساب
                                       ه َ َ ْ ه  ْ

               Aziz, Sıddık Kardeşlerim!

               Bu  eski  ve  yeni  iki  Medrese-i  Yusufiyedeki  şiddetli  imtihanda
           sarsılmayan  ve  Dersinden  vazgeçmeyen  ve  yakıcı  çorbadan  ağızları
           yandığı  halde  Talebeliğini  bırakmayan  ve  bu  kadar  tehacüme  karşı
           Kuvve-i  Maneviyesi  kırılmayan  zâtları  Ehl-i  Hakikat  ve  Nesl-i  Âti
           alkışlayacakları gibi, Melaike ve Ruhanîler dahi alkışlıyorlar diye kana-
           atım  var.  Fakat  içinizde  hastalıklı  ve  nazik  ve  fakirler  bulunmasıyla,
           maddî sıkıntı ziyadedir. Ve buna karşı da herbiriniz herbirisine birer
           Tesellici ve Ahlâkta ve Sabırda birer nümune-i imtisal ve Tesanüd
           ve  taltifte  birer  şefkatli   Kardeş   ve   Ders   müzakeresinde   birer
   298   299   300   301   302   303   304   305   306   307   308