Page 481 - Risale-i Nur - Şualar

ONDÖRDÜNCÜ ŞUÂ 483

BAŞTA MÜDÜR OLARAK HAPSİN HEYET-İ İDARESİNE
SURETEN EHEMMİYETSİZ, FAKAT BENCE ÇOK
EHEMMİYETLİ BİR MARUZATIM VAR.

Yirmiiki sene tecrid-i mutlak içinde geçen hayatım ve yetmişbeş
yaşında vücudumun aşılara tahammülü yoktur. Hattâ çok zaman evvel beni
aşıladılar, yirmi sene onun eseri olarak cerahat yapıyordu. Müzmin bir ze-
hir hükmüne geçti. Emirdağı'nda iki doktor ve arkadaşlarım bunu biliyorlar.
Hem dört sene evvel, Denizli'de beni de umum mahkûmlar içinde
aşıladılar. Hiçbirisine zarar olmadığı halde, beni yirmi gün hasta eyledi.
Hıfz-ı İlahî ile, benim için tehlikeli olan hastahaneye gitmeye mecbur
edilmedim. Kat'iyyen vücudum aşıya gelmez. Hem mazeretim kuvvetlidir.
Hem yetmişbeş yaşında gayet zaîf olduğumdan, on yaşında bir çocuğa
edilen aşıya ancak tahammül ederim. Hem madem daima tecrid-i mutlak
içindeyim, benim başkalarla temasım yok. Hem bir ay evvel iki doktoru
vali Emirdağı'na gönderdi, beni tam muayene ettiler, hiç bir sâri hastalık
bulunmadığı, yalnız gayet za'fiyetten ve tecrid ve ihtiyarlıktan ve kulunç
hastalığından başka birşey bulamadılar. Elbette bu hal, beni Kanunca
aşılamağa mecbur etmez.

Hem büyük bir ricam var, beni hastahaneye sevketmeyiniz. Bütün
hayatımda, hususan bu yirmiiki sene tecrid-i mutlak ömrümde tahammül
edemediğim bir vaziyete, yani tanımadığım hastabakıcıların hükmü altına
mecbur etmeyiniz. Gerçi bu sıralarda kabre girmeyi hoş görmeğe
başlamıştım. Fakat İnsaniyetlerini gördüğüm bu hapsin heyet-i idaresinin
hatırları ve mahpusların Tesellileri için şimdilik hapsi kabre tercih ettim.

* * *

Aziz, Sıddık Kardeşlerim!

E v v e l â : Benim şahsıma edilen eziyet ve ihanetlerden müteessir
olmayınız. Çünki Risale-i Nur'da bir kusur bulamıyorlar, Onun bedeline
benim ehemmiyetsiz ve çok kusurlu şahsımla uğraşıyorlar. Ben bundan
memnunum. Risale-i Nur'un Selâmetine ve Şerefine binler şahsî elem-
ler, belalar, tahkirler görsem; yine müftehirane şükretmek, Nur'dan
aldığım Dersin muktezasıdır ve onun için bana bu cihette acımayınız.