Page 613 - Risale-i Nur - Şualar

15. ŞUÂ - EL - HÜCCETÜZZEHRA 615

herbiri ve umumu beraber, çeşit çeşit, fıtrî ve ihtiyarî İbadetlerle meşgul
olmaları; şeksiz, bedahetle bir Mabudiyete karşı şâkirane bir mukabele ve
bir Mabud-u Mukaddes'in Mevcudiyetine hadsiz ve şübhesiz bir şehadettir.

۪

Ve يعت َ نَ - ن 'unun remziyle mezkûr üç Cemaatin, yani mecmu-u Kâi-
ُ َ
ْ
nattan tâ bir ceseddeki zerrelerin Cemaatinden herbir taifenin, herbir ferdin
fiilî ve halî istianeleri ve Duaları var. Ve onların muavenetlerine koşan ve
Dualarına kabul ile cevab veren bir şefkatli Müdebbire, şübhesiz şehadet
eder. Meselâ: Yirmiüçüncü Söz'ün dediği gibi, zemindeki umum
mahlukatın üç nevi Duaları pek hârika ve ümidin haricinde kabul olması,
bir Rabb-ı Rahîm ve Mücîb'e kat'î şehadet eder. Evet tohumlar ve
çekirdekler istidad lisanıyla herbiri birer ağaç ve birer sünbüle olmayı
Hâlıkından isteyip, Duaları gözümüz önünde kabul olması gibi; bütün
hayvanatın ihtiyac-ı fıtrî lisanıyla elleri yetişmediği yerlerden Rızıklarını
ve hayatlarına lüzumu bulunan ve iktidarlarının haricindeki matlublarını
birisinden isteyip o fıtrî ihtiyaç diliyle ettikleri bütün Dualarını gözümüz
önünde kabul eden ve imdadlarına acib ve şuursuz mahlukatı vakti vaktine
Hikmetle koşturan bir Hâlık-ı Kerim'e zahir şehadet eder. İşte bu iki kısma
kıyasen, lisan-ı kal ile edilen Duaların bütün nevileri hususan Enbiyaların
(Aleyhimüsselâm) ve havasların hârika bir surette makbuliyeti ,

ِ
۪
يعت َ نَ َكايا deki Hüccet-i Vahdaniyete şehadet eder.
ُ َ
َّ
ْ
ِ ِ
ِ
۪
مي
A l t ı n c ı K e l i m e : قَطسمْلا َطار صلا اندها dir. Bundaki
ْ ُ َ َ ْ
hüccete gayet kısa bir işaret şudur:

Evet nasıl bir yerden bir yere giden yolların ve bir noktadan uzak bir
noktaya çekilen hatların en kısası ise, en doğrusudur ve müstakimidir.
Aynen öyle de; maneviyatta ve manevî yollarda ve kalbî mesleklerde en
doğrusu, en müstakimi ise en kısa ve en kolayıdır. Meselâ: Risale-i Nur'da
bütün müvazeneleri ve küfür ve İman yollarının mukayeseleri kat'î
gösteriyorlar ki; İman ve Tevhid yolu, gayet kısa ve doğru ve müstakim
ve kolaydır. Ve küfür ve inkâr