Page 721 - Risale-i Nur - Şualar

YİRMİDOKUZUNCU ÂYETİN SEHVİNE DAİR TAFSİLÂT

Küçük bir sehivden kuvvetli bir İşaret-i Gaybiye gördüm. Ondan
bildim ki o sehiv bunun içinmiş.

Şöyle ki: Birinci Şuâ olan İşarat-ı Kur'âniyenin yirmidokuzuncu
Âyet, Sûre-i İbrahim'in başında,

ِ ِ
ِ
ِ
ِ ِ ِ ِ
ِ ِ
م
بر نذا ب رونل ا َ لٰا تا مُلُّظلا ن ِ م سانل ا جِرختل كيَل ِ ن ها ا ْلزن َا باتك رۤلا

َ
ُّ
َّ
ْ
َ ْ َ َ َ َ ْ ُ َ ْ َ ُ َ ْ ٌ ٰ
ِ
ِ ِ
ِ ِ ِ ِ
içinde ر نذاب رونلا َ لٰا Cümlesine makam-ı cifrîsi sehven bin üçyüz
م

ب
ُّ
ْ
َ ْ
otuzdört ederek Risale-in-Nurun Fatihası olan İşârât-ül-İ'caz Tefsirinin
Zuhuru ve Tab'ı tarihine Tevafukla bakar denilmiş. Halbuki melfuz
Harflerinin makamı, bin üçyüz otuzdokuz olup o Tefsirin fevkalâde
iştiharı ve Dâr-ül-Hikmet tarafından ekser Müftülere gönderilen
Nüshalar, müteaddid ve maddî ve mânevî inkılâbların sarsıntıların-
dan vikaye noktasında -çok emâreler ve Müftülerin itirafıyla- birer
Kal'a ve ekser Müftülerin ellerinde birer Elmas Kılınç hükmüne
geçmeleri tarihine Tevafukla takdirkârane bakar. Okunmayan iki ا
sayılsa, bin üçyüz kırkbir edip Risale-i Nurun mebde-i zuhuruna tam
tamına Tevafukla bakar. Bu küçük sehiv şöyle bir mânayı birden
kuvvetli ihtar etti ki, o Sure-i İbrahimin (A.S.) başındaki Âyetin Risale-i
Nura remzen bakan yalnız onun dört Cümlesi değil, belki o birinci
sahife âhirine kadar münâsebât-ı mâneviye cihetinde bir mâna-yı
remziyle -efrad-ı kesiresi içinde- Risale-i Nura gizli bir hususiyet ile
îma eder, remzen bakar. Ben şimdilik o Hakikat-ı Remziyeyi beyan
edemem. Yalnız kısa bir işaret edilecek. Evet Risale-i Nurun mayası ve
meşrebi Tefekkür ve Şefkat olduğu cihetle Hazret-i İbrahimin (A.S.)