Page 93 - Gerçeği Bilmek

Harun Yahya (Adnan Oktar) 91

Allah'ın gösterdiği görüntüdeki varlık, bu, insan bu. Konuşuyor çün-
kü görüntüsü var, sesi var, muhatap oluyor, kokusu var, yani beş du-
yuyla hissedebiliyorsun. Dışarıdaki varlıklarda bu yok. Böyle bir şey
göremiyorsun. Saydam varlıklar var sadece. Biz zaten dışarıdaki var-
lıkla muhatap olmuyoruz, dışarıdaki ayrı o, biz Allah'ın gösterdiğiyle
muhatap oluyoruz. Mesela bakın, ben seninle görüşüyorum, senin
dışarıda bir varlığın var, benim onunla hiçbir bağlantım yok, benim
ona zaten anlatacak bir şeyim de yok, çünkü saydam, simsiyah ka-
ranlığın içinde bir cisim, saydam bir cisim, renksiz bir cisim, koku-
suz, renksiz bir cisim. Yani benim şimdi onunla muhatap olmadı-
ğım açık. Allah, oradaki varlığı bana beynimde gösteriyor; ama renk
katıyor, ışık katıyor, biçimlendiriyor ve beynimde görüntü olarak
oluşturuyor. "Onunla değil de," diyor Cenab-ı Allah, "bununla mu-
hatap ol" diyor bana. "Onu da Ben yaratıyorum" diyor, o da ayrı, "o
da Benim yarattığım bir şey" diyor," ama Benim sana yarattığım bu"
diyor beyninde. Şimdi biz bir şeye güzel dediğimizde, Allah'ın bey-
nimizde gösterdiği Allah'ın görüntüsüne güzel demiş oluyoruz.
İnsanlar işine gelmediği için bunu anlamazlıktan geliyorlar....
Dolayısıyla biz bir şeye güzel dediğimizde, Allah'a güzel deriz. Bir
şeyden hoşlandığımızda Allah'tan hoşlanmış oluruz, Allah'ın tecelli-
sinden. Ama o kadar berrak ve o kadar etkileyici yaratılıyor ki, mese-
la işe giden insan sabah kalkıyor, arabalar sıraya girmiş, dolmuşlar,
otobüs durağında bekliyor; inanmayan beri gelsin. Hepsi beyninde bir
görüntü olarak oluşuyor, bir rüya olarak oluşturuyor Allah onu.
Dışarıda var aslı, fakat rüya olarak oluşturuyor. Ama uyarıcıların şid-
detinden dolayı, görüntünün netliğinden, üç boyutlu netliğinden do-
layı ve dokunma hissi de desteklediği için, mesela ben şöyle dokun-
duğumda beynimde hissediyorum şu an bunu. Ama parmağımın
ucunda gibi görünüyor, parmağımın ucunda olmuyor bu, beynimin
içinde oluyor bu. İnsanlar parmağının ucunda oluyor zannediyor.
Mesela yere basan, ayağını yerde hissediyor; halbuki beyninin içinde
yere basıyor. Yani bunu biyoloji derslerinde öğretmenler bütün öğ-
rencilere anlatıyorlar zaten, bu bilinen bir şey, ben hayali bir şey çı-