Page 351 - Risale-i Nur - Barla Lahikası

BARLA LÂHİKASI 353

(Husrev, Üstadının kendi hakkında hiddetini zannedip, bir
mes'eleye dair müteessiren yazdığı Mektubundan bir fıkradır.)

Sevgili ve Kıymetdar Üstadım!

Mektubunuzun mütalaasından mütevellid teessüratım arasında,
Kalbime çok havatır hutur ediyordu. Her tarafı ve her hali kusur ve
ayıbla dolu Talebeniz, Sevgili Üstadının ayaklarının altına varlığını
sermişti. Belki her gün, bu şiddetten daha büyük bir şiddetle muamele
görse ve hattâ Üstadı uğrunda, yüzbin hayatı olsa hepsini bile vermeye
bilâ-tereddüd hazır olduğunu, surî değil, kalbî bir itirafla müheyyadır.

Mücrim Talebeniz senelerden beri Hâlıkından bir hâmi istiyordu.
Baştan aşağıya kadar siyahlıklarla dolu olan Defter-i A'malim tedkik
edilse, bu hususta ne kadar Tazarru' ve Niyazım vardır ve ne kadar
gözyaşlarım bulunacaktır. Kur´ânî Hizmet uğrunda, arzın sekenesi
kadar Hayatım olsa, her birisini feda etmeyi, ne büyük Saadet ve Şeref
kabul etmişim.

Ey Sevgili Üstadım! Ey Kıymetdar Hocam! Ey senelerden beri
aradığım muhterem Mürşidim! Ey Aziz Dellâl-ı Kur´ân!

Izdırablarımın sürura inkılab etmekte olduğunu hissediyorum.
Uzakta olanın kusuru görülmez, tokat yakında olana vurulur. Kalbim bu

Cümlelere ( ۪ بر َ ْ ْ ِ م ن ف ض ِل اَذه) diyor. Fakat dimağımdan silinmeyen
ِّ َ
ٰ
birşey varsa, o da Aziz Üstadımın elemlerine iştirak etmek idi.

Muhterem Mürşidim! Kimin haddi var ki, Risalelerin birisine el
uzatsın veyahut bir Sahifesine dil uzatsın veyahut bir Cümlesini tenkid
etsin veyahut bir Kelimesine, hattâ bir Harfine ve belki bir Noktasına
itirazda bulunsun.

Bilâ-istisna her ferd istihsan ederken, böyle bir şey yapmak için,
bu cür'eti kimden alayım. Yok, Sevgili Üstadım, müsterih olunuz;
senelerden beri çekmekte olduğunuz, kal'abend cezasından pek şedid
azabınıza, bir başka ve mühim elem katılmasına tarafdar olanlara bir
parça meyletmek şöyle dursun, belki bu halin şiddetle ve belki fedaisi
olarak aleyhte olduğuma, Vicdanımın tasdiki kâfi bir şahiddir.

Ahmed Husrev

* * *