Page 376 - Risale-i Nur - Barla Lahikası
P. 376

378                                                                            YİRMİYEDİNCİ MEKTUBDAN

                 Bir gün zalimlere dedirir Hazret-i Mevlâ,

                 Tallahi   نيَل      ع    للّٰا ك  َ َ         دقَل
                        ا
                                        ْ َ ٰا   ث   ر َ
                         َ
                              ُ ه َ ْ
                                                                                  Risale-i Nur şakirdlerinden
                                                                                           İhsan Sırrı
                                          * * *

                 (Küçük Husrev Mehmed Feyzi'nin bir fıkrasıdır)
                                 ِ
                   ۪ ِ
                                                                ِ ِ
                           ِ

                     هد   مح ِ      ب    حب َ ُ      يُ    َّلاا ء   َ شَ  ْ  ِ   م   ن   نا ِ  َ ْ                         و    هناح    س   ب ُ ْ َ   هم   سا ِ   ب
                                                        ُ َ
                     ْ َ
                          ُ
                                     ْ
                                                                   ْ
                            ِّ
                                        و     ب   ر   َك ا   ت  ه  ِ   للّٰا  ة      و     ر   ح   م    مُكي    َلا   م     ع   َل    سل   َا
                                                 ْ َ َ ْ َ ُ ه َ َ َ ُ ُ
                                                           َّ ُ َ ْ

                 Kıymetdar Üstadım, Efendim!

                 Çeşm-i im'anımla kıldım Risale-i Nur'a nazar
                 Yoktur imkân yaza mislin, efrad-ı beşer.

                 Bu ne Elfaz, bu ne Mana, bu ne Üslûb-u Hasen,
                 Okudukça münceli olmakta, daim bir hüsün.

                   للّٰا     َكراب ey mukaddes Nur-u Hüda,
                 ُ ه
                      َ َ
                 Sendedir Envâr-ı Tevfik-i İlahî, ruşenâ.

                 Âfitabın Nuru zâildir, bu Nur Eman verir,
                 Subh-u Mahşerde Uyûn-u Mü'minîne incilâ.

                 Her Harfi Şem'a-i Feyz-i İlahî, cilveger,
                 Zevk alır baktıkça insan, bütün eşyadan geçer.

                 Eyliyor Talim-i İman-ı Tahkikî cümle Âleme,
                 Kim okur sıdk ile, iner Feyz-i Rahman Kalbine.

                 Halleder Tılsım-ı Kâinatı, her Harfi dünyaya değer,
                 İlm-i Nâfi'dir, yazılır Ecr-i Cezîl, tâ Kıyamet bîkeder.

                 Hasılı, bilcümle Meknuzat-ı Hikmetperverin,
                 Her biridir ehline, bir Âfitab-ı Hak-nüma.

                 İlahî bihakkı Esmaike-l Hüsna,
                 Tâ kıyamet münteşir olsun, Uyûn-u Ehl-i Hak bulsun cilâ.
   371   372   373   374   375   376   377   378   379   380   381