Page 55 - Risale-i Nur - Barla Lahikası

BARLA LÂHİKASI 57

Âhirüzzaman Aleyhi Ekmelüssalâtü Vesselâm'ın Huzur-u Saadetine ve
pâk, latif Sohbet-i Nebeviyeleriyle müşerref olmak zevkini idrak ettiren
bu kıymetdar Ondokuzuncu Mektub'u mütalaa etmekten bir türlü
doyamıyorum. Bilcümle Risalet-ün Nur'un takdir ve tevkiri hususunda
söz söyleyebilmekten Kalemim âciz ve nâkıstır. Cenab-ı Vâhib-ül
Ataya'dan dilerim ki, Nur Bahçelerinin meyvelerinin hepsinden
tatmağa, arkadaşlarım gibi âcizlerini de muvaffak kılsın.
Hâfız Zühdü
* * *

(Bir Nur Talebesinin fıkrasıdır)

Bugün o yüksek Kitabın ikmaline muvaffak oldum. "Mi'rac"ın
ikmal ve mütalaasından mütevellid Sürur ve Saadetimi tariften Kalemim
düçar-ı acz oluyor. Mütalaadan doğan duygularımı hülâsaten ve bir
cümle ile arz edeceğim:

Mi'rac'ın mütalaasında hayatın felâket girdablarını ve Saadet-i
Ebediyeye giden manevî deryanın Selâmet yollarını gösteren Kalb
dolusu bir Nur ve Ziya buldum. Evet, her temsilâtta isbat edilen pek çok
Hakikatler ve bugün tahatturu ve tahayyülü bile Ruhumuzu doldurup
taşırmağa kâfi gelen Asr-ı Saadet ve hârikalar devri gözümün önünde
hayatlandı; fikirden fikre, hayretten hayrete düştüm.

Mi'rac Kitabı, felsefe düşkünü mu'terizlerin felsefesini her
zaman için iflas ve sukut ettirmek kuvvetine mâlik bir Eserdir. Mi'rac
Kitabı başlı başına asıllardaki Hakikatleri i'zam edilmeden ve bîtarafane
bir tefekkürün bile göreceği ve kabul edeceği bir nazarla isbat eden ve
kapalı kalmış noktaları Ehl-i İmana makul ve mantıkî fikirlerle izhar
eden bir kitab-ı tarihtir.

Gaflete dalmış ve dalaletin mağlubu ve bir tutam aklıyla
kendisine bir mümtaz mevki vermek isteyen feylesoflar, Mi'rac gibi bir
Şâheser karşısında apoletleri sökülmüş, bütün şöhret ve namı sukuta
mahkûm bir kral vaziyetine düşer. O kral ise daimî bir ye'se
mahkûmdur. Halbuki bunca Hakikatler karşısında felsefe zincirleri ve
mu'teriz efkârı birer birer kırılan, davasının ve iddiasının haksız
olduğunu anlayan feylesof ise Hâlık-ı A'zam'ın Kudret ve Azameti
huzurunda Secde eder ve af diler.
Z e k â i
* * *