Page 155 - Kuran'da Tebliğ ve Tartışma

Harun Yahya (Adnan Oktar) 153

nü vermektedir. Demek ki bir fikre inananların sayısının çok olması,
o fikrin doğru olduğunu göstermez. Nitekim Kuran'ın birçok aye-

tinde bazı insanların nankörlük edip ayak direttiklerinden, şükret-
mediklerinden, akletmediklerinden, hakkı çirkin gördüklerinden
Allah bahseder. Bunlar insanların çoğunun zaten sapıklık içinde
olduğunu, dolayısıyla sayının bir önem taşımadığını göstermektedir.
İnkarcılar ise, fikrin doğruluğunun ve gücünün ona inananların sayı-
sıyla ilişkili olduğunu sanırlar. Bu batıl inanış cahiliye toplumlarında

sık telaffuz edilen "Bu kadar insan bilmiyor da, bir tek siz mi doğru-
sunu biliyorsunuz?" sorusu şeklinde karşımıza çıkar.
İnkarcılar, din hakkındaki tartışmalarını, inkarlarına sözde man-
tıksal bir zemin bulabilmek için yaparlar. Aynı "beni ateşten, Adem'i

topraktan yarattın" diyen şeytan gibi, kendi içinde saçma mantık içe-
ren bir söz atar ve buna dayanarak tartışmaya girişirler. Amaçları,
doğru olduğunu bildikleri, ancak kabul etmek istemedikleri büyük
gerçeği inkar edebilmek için bir bahane bulabilmektir. Bir ayette,
inkarcıların şeytandan kopya ettikleri bu yöntem şöyle anlatılır:

... Onlar, hangi 'apaçık-belgeyi' görseler, yine ona inan-
mazlar. Öyle ki, o inkâr etmekte olanlar, sana geldikle-
rinde, seninle tartışmaya girerek: "Bu, öncekilerin uydur-
ma masallarından başka bir şey değildir" derler. Onlar,
hem ondan alıkoyarlar, hem kendileri kaçarlar. Onlar,
yalnızca kendi nefislerinden başkasını yıkıma uğratmaz-

lar ama şuurunda değildirler. (Enam Suresi, 25-26)
Tartışmalarında belirli örnekleri kullandıklarından, onları tanı-
mak son derece kolaydır. Kuran'da gördüğümüz ayetlerde inkarcı-