Page 128 - Evrimcilerin İtirafları
P. 128

.
                                          I.
                                             .
                                                B

                                          I
                                     I
                                  V X XV VI
                                      II B
                                        II
                                       I
                                                          Ü
                                                       LÜ
                                                             M
                                                          ÜM
                                                       L
                                                   Ö
                                                BÖ
                                                    ÖL
                                                             M

                               X XVIII. BÖLÜM
               HAYVANLARDAK‹ ‹ÇGÜDÜLER‹N EVR‹M
                 TEOR‹S‹ ‹LE AÇIKLANAMAYACA⁄INA
                                  DA‹R ‹T‹RAFLARI
            D            o¤adaki canl›larda görülen birçok özellik evrim teorisi için çok
             D
                         büyük bir açmazd›r. Ar›lar›n ve kar›ncalar›n büyük topluluk-
                         lar halinde yaflayarak, sosyal yaflam›n en güzel ve en disiplin-
              li örneklerini göstermeleri, ar›lar›n mimarl›k harikas› petekleri infla etme-
              leri, örümceklerin teknolojinin ancak taklitle eriflebildi¤i kalitede ürettik-
              leri a¤larla infla ettikleri yap›lar, en vahfli hayvan›n dahi yavrusuna veya
              di¤er canl›lara gösterdi¤i fedakarl›k örnekleri ve daha say›lamayacak ka-
              dar çok ak›l, muhakeme, karar alma gibi ancak insana mahsus özellikleri
              göstermeleri evrimin öne sürdü¤ü hiçbir mekanizma taraf›ndan aç›klana-
              maz.

                   Evrimciler bu yaflam flekillerinin ya da canl›lardaki davran›fllar›n, iç-
              lerinden gelen bir dürtüyle meydana geldi¤ini söylerler. Ancak bu dürtü-
              nün nas›l bir fley oldu¤unu kendileri de aç›klayamazlar.
                   Darwinistler, canl›lar›n davran›fllar›na büyük bir "gücün" etki etti¤i
              gerçe¤ini kabul ederler. Bir baflka deyiflle, canl›lar aras›ndaki fedakarl›¤›n,
              ifl bölümünün ve mükemmel organizasyonun kayna¤›n› bir gücün yön-
              lendirmesine ba¤larlar.
                   Ancak bu güce yaln›zca "içgüdü" ad›n› verip konuyu kapat›rlar. ‹ç-
              güdü dedikleri gücün gerçek sahibini de "tabiat ana" ad›n› verdikleri kli-

              fleleflmifl bir kal›pla aç›klarlar.
                   Oysa bugüne kadar hiçbir evrimci, içgüdü diye adland›rd›¤› fleyin
              canl›lar›n bedenlerinde bulundu¤u ana merkezi gösterebilmifl de¤ildir.
   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133