Page 191 - Gözdeki Mucize
P. 191

Adnan Oktar (Harun Yahya)


                 Konuyu daha netleştirmek için şöyle örneklendirebiliriz: Şu an

            bir limonata içtiğinizi düşünelim. Elinizde tuttuğunuz bardağın
            sertliği ve soğukluğu deri altındaki özel algılayıcılar tarafından
            elektrik sinyallerine dönüştürülerek beyne iletilir. Aynı zamanda
            limonataya ait keskin koku, onu yudumladığınız anda hissettiğiniz
            şekerli tat ve bardağa baktığınızda gördüğünüz sarı renk de ilgili

            duyularınız tarafından birer elektrik akımı olarak beyne ulaştırılır.
            Hemen arkasından masaya koyarken bardağın masaya çarpmasıyla
            çıkan ses de kulağınız tarafından algılanıp beyne elektrik sinyali
            olarak gönderilir. Ve bu algıların tümü beyindeki birbirinden farklı
            ama birbiriyle ortak çalışan duyu merkezleri tarafından yorumlanır.
            Siz de bu yorumun bir sonucu olarak bir bardak limonata içtiğinizi
            düşünürsünüz. Bu önemli gerçekle ilgili olarak B. Russel ve L. Witt-

            geinstein gibi ünlü filozofların düşünceleri şöyledir:

                 …Bir limonun gerçekten var olup olmadığı ve nasıl bir süreçle varlaş-
                 tığı sorulamaz ve incelenemez. Limon, sadece dille anlaşılan tat, burun-
                 la duyulan koku, gözle görülen renk ve biçimden ibarettir ve yalnız bu

                 nitelikleri bilimsel bir araştırmanın ve yargının konusu olabilir. Bilim,
                 nesnel dünyayı asla bilemez. 60






























                                              189
   186   187   188   189   190   191   192   193   194   195   196