Page 366 - Risale-i Nur - Sözler
P. 366

368                                                                                                                                    SÖZLER


            Kur'anın tarifine dair üç cüz'ündeki sıfatların herbiri başka yerlerde kat'î
          isbat  edilmiş  veya  isbat  edilecektir.  Davamız  mücerred  değil,  her  birisi
          bürhan-ı kat'î ile müberhendir.

            B İ R İ N C İ   Ş U ' L E : Bu Şu'lenin üç Şuaı var.

            BİRİNCİ ŞUA: Derece-i İ’cazda Belâgat-ı Kur'aniyedir. O Belâgat ise,
          nazmın Cezaletinden ve Hüsn-ü Metanetinden ve üslûblarının Bedaatinden,
          garib ve Müstahsenliğinden ve beyanının Beraatinden, Faik ve Safvetinden
          ve  maânîsinin  Kuvvet  ve  Hakkaniyetinden  ve  Lafzının  Fesahatinden,
          Selasetinden tevellüd eden bir Belâgat-ı Hârikulâdedir ki, Benî-Âdemin en
          dâhî ediblerini, en hârika hatiblerini, en mütebahhir ülemasını muarazaya
          davet edip binüçyüz senedir meydan okuyor, onların damarlarına şiddetle
          dokunuyor.  Muarazaya  davet  ettiği  halde,  kibir  ve  gururlarından  başını
          Semâvata vuran o dâhîler, Ona muaraza için ağız açamayıp kemal-i zilletle
          boyun eğdiler. İşte Belâgatındaki Vech-i İ’cazı iki suretle işaret ederiz:

            Birinci  Suret:  İ'cazı  vardır  ve  mevcuddur.  Çünki  Ceziret-ül  Arab
          ahalisi  o  asırda ekseriyet-i  mutlaka  itibariyle  ümmi  idi.  Ümmilikleri için
          mefahirlerini ve vukuat-ı tarihiyelerini ve mehasin-i ahlâka yardım edecek
          durub-u  emsallerini  kitabet  yerine  şiir  ve  belâgat  kaydıyla  muhafaza
          ediyorlardı. Manidar bir kelâm, şiir ve belâgat cazibesiyle eslaftan ahlafa
          hâfızalarda kalıp gidiyordu. İşte şu ihtiyac-ı fıtrî neticesi olarak o kavmin
          manevî  çarşı-yı  ticaretlerinde  en  ziyade  revaç  bulan,  Fesahat  ve  Belâgat
          metaı  idi.  Hattâ  bir  kabilenin  belig  bir  edibi,  en  büyük  bir  Kahraman-ı

          Millîsi gibi idi. En ziyade onunla iftihar ediyorlardı. İşte İslâmiyetten sonra
          Âlemi  zekâlarıyla  idare  eden  o  zeki  kavim,  şu  en  revaçlı  ve  medar-ı
          iftiharları ve ona şiddet-i ihtiyaçla muhtaç olan Belâgatta akvam-ı Âlemden
          en ileride ve en yüksek mertebede idiler. Belâgat, o kadar kıymetdar idi ki,
          bir edibin bir sözü için iki kavim büyük muharebe ederdi ve bir sözüyle
          musalaha  ediyorlardı.  Hattâ  onların  içinde  "Muallakat-ı  Seb'a"  namıyla
          yedi  edibin  yedi  kasidesini  altınla  Kâ'be'nin  duvarına  yazmışlar,  onunla
          iftihar  ediyorlardı.  İşte  böyle  bir  zamanda, Belâgat  en  revaçlı  olduğu  bir
          anda  Kur'an-ı  Mu’ciz-ül  Beyan  nüzul  etti.  Nasılki  Zaman-ı  Musa
          Aleyhisselâm'da  sihir  ve  Zaman-ı  İsa  Aleyhisselâm'da  tıb  revaçta  idi.
          Mu’cizelerinin mühimmi o cinsten geldi. İşte o vakit Bülega-yı Arabı, en
          kısa bir Suresine mukabeleye davet etti:
                     ِ ِ ۪  َ َ م َ ث َ ل َ ه    ِ ٍ  ِ  ِ  ِ     ِ
                    ْ  َ نمَة َ روبِ    ن  ا َ َ ْاف َ ت و َا  َ ندبع َلٰ  َ َ ع ى  انْل َ زن َام  َ َ م  ٍَ بي   ْ  ْ ن ْ  َك  َ و َ ا َن    ْ ن َ ن َ ت َ م َ َ ۪ ف َ َ ر
                                                  َّ
                                               َّ
                                      ْ
                       ْ
                            ن
   361   362   363   364   365   366   367   368   369   370   371