Page 383 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası

EMİRDAĞ LÂHİKASI-II 97

ِ
ِ
ر

bağlanıyor. Veyahut للّا ِمبِ 'daki perdesinde لق (söyle) den çıkan قا
ا
ْ ْ
ْ ُ
ٰ
َ
ْ
(oku) fiiline bakar. Yani: "Ya Rabbi, ben Senin İsminin yardımıyla
ve Onun Bereketiyle okuyacağım. Her şey Senin Kudretinle ve
İcadınla ve Tevfikinle olduğu gibi, yalnız ve yalnız Senin İsminle
başlıyorum."

ِ
ِ
Demek للّا ِم بِ 'tan sonra ْارقا okumak Lafzı, âhirinde
َ ْ
ٰ
ْ
mukadder olmasından hem İhlas, hem Tevhidi ifade eder. Amma ا
ِ
س
م

ْ
Kelimesi ise: Biliniz ki, Zât-ı Vâcib-ül Vücud'un binbir Esmasından bir
kısmına "Esma-i Zâtiye" denilir ki, her cihetle Zât-ı Akdes'i gösterir.
Onun Adı ve onun Ünvanıdır. "Allah, Ehad, Samed, Vâcib-ül
Vücud" gibi çok Esma var. Bir kısmına da "Esma-i Fiiliye" tabir edilir
ki, çok nevileri var. Meselâ: "Gaffar, Rezzak, Muhyî, Mümit,
Mün'im, Muhsin."

* * *