Page 497 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası

ِ
ه ِ دمح ِ ُ ب ح ب ِ ِّ يُ ِ ٍ ء ا َّلا ْ َ شَ نم ِ َ ْ و ا ن ُ ْ َ َ ُ ِ ْ ِ ب ا س م ه س ب ح ا ن ه
ْ َ
ْ
َ ُ
ِ ا د ئا م ا هت َا دب اَك و ب ر ِ للّا ةمح و ر م ُكيَل َلا م ع سلَا
ً ً َ ُ َ ُ ٰ َ َ َ ُ َّ ُ َ ْ ْ َ َ َ ْ

Aziz, Sıddık, Vefadar, Fedakâr Kardeşlerim!

Evvelen: Bütün Ruh u Canımla fevkalâde nuranî Hizmet-i
İmaniyenizi tebrik ederim.

Sâniyen: Ankara'da dindar Ahrarların kongresinde beni Diyanet
Riyaseti dairesinde bir Vazife ile tavzif etmeyi hararetle istemelerine ve
Medreset-üz Zehra'nın Nur Talebelerini, bu mes'elede bana kabul
ettirmekte vasıta yapmalarına karşı derim: O toplantıda bu teklifi yapan
meb'uslara ve dindar arkadaşlarına çok teşekkür ve çok Selâm ve
muvaffakıyetlerine çok Dua ederiz. Fakat ben ziyade zaîf ve şiddetli
hasta ve ihtiyar ve kabir kapısında ve perişan olduğumdan, o Kudsî
Vazifeyi yapmaya iktidarım olmamasından benim yerimde Risale-i
Nur'un Şahs-ı Manevîsi, benim bedelime Nur Şakirdlerinin Has ve
Hâlis ve İslâmiyet'in hakikî Fedakârlarının Şahsiyet-i Maneviyesi, o
kudsî Vazifeyi şimdiye kadar gayr-ı resmî perde altında yaptıkları gibi,
ا

َ َ ْ ِ ا ن َّٓش ا ء resmî bir surette dahi yapabilecekler. Onlara havale
للّ
ُ ٰ
ederiz...

ِ
ِ
قِا ب ْلا َ ُ وه قِا بْلَا
َ
َ
Duanıza muhtaç Kardeşiniz
Said Nursî
* * *
ِ
ه ناح ُ ْ َ ُ ِ س م ه س ب ْ اب
َ
[İmanın dünyada dahi bir nevi Cennet lezzetini benim
hayatımda temin ettiğine dair:]

Ben dokuz yaşından beri şefkatli vâlidemi görmediğimden
sohbetinde bulunamadım. O hürmetli muhabbetten mahrum kaldığım
ve üç hemşiremi de onbeş yaşımdan sonra göremediğim, Allah Rahmet