Page 87 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası

EMİRDAĞ LÂHİKASI-I 89

onbeş dakika aynı Ramazan'da tezahür etti. Onu okuduğum zaman,
bütün “Âyet-ül Kübra”yı okuyorum gibi bir İnkişafat-ı İmaniye ve
ِ
ِ
ِ
ٍ
ٍ ةنس ةدابع نم يخ ةعاس رُّكفت Sırrına mazhar iki veya üç sahifelik
َ َ
َ
َ
َ َ
َ َ ُ
ْ
َ
ٌ ْ
Arabiyy-ül İbare okuyorum. Vakit bulamıyorum, kendi Kalemimle size
yazayım. İnşâallah bir zaman size yazacağım. O parçayı benim gibi
anlayanlar, kendisine mahsus nüshalarından ya “Âyet-ül Kübra”ya, ya
“Hizb-ün Nuriye”nin âhirinde yazar,
َّٓ ِ
ِ
ه
و

Tesbihattan ve Duadan sonra otuzüç defa َّلاا َ ٰلا ه َلا Tesbihatımızın

ُ َ
yerinde -yalnız sabah Tesbihatında- manasını düşünerek onu okuya-
bilir.

Dördüncüsü: İki noktadır:
Birincisi: Isparta Kardeşlerimiz, hususan Gül Nur Kahramanı
Hüsrev, benim bu kış münasebetiyle maddî hacetlerimi merak
ediyorlar, yardım etmek istiyorlar. Ben de onlara teşekkürle beraber
derim ki: Onların Risale-i Nur'a Hizmeti, her Şakirdin Saadet-i
Ebediyesine menfaati gibi, benim de hakikî kışım suretinde olan
kabrimden sonraki kışta ihtiyacatıma o derece mükemmel yardım
ediyorlar ki; bu fâni, muvakkat kışın hacatına yardımdan binler derece
ziyadedir. Eğer benim elimden gelse idi, bütün Ruh u Canımla, kemal-i
iştiyak ile bütün onların hacat-ı maddiyesini temine çalışırdım. Beni
merak etmeyiniz. İktisad ve Kanaat, bana iki hazinedir; tükenmez
bitmez.

İkinci Nokta: Bir zaman Küçük Isparta namını alan ve her
yerden ziyade, geçen mes'elemizde hapis musibetini çeken İnebolu ve
civarı Kardeşlerimin gayet güzel ve samimane Mektubları, beni çok
mesrur eyledi. Yalnız, Risale-i Nur'un Kahramanlarından baba-oğulun
meşrebleri ayrı ayrı olduğundan, birbiriyle tam imtizaç edemedik-
lerinden endişe ediyorum. Baba ne kadar haksız da olsa, oğul onun
rızasını tahsil etmeye mecburdur. Oğul da ne kadar serkeş de olsa,
baba Şefkat-i fıtriyesini ona karşı esirgemez ve esirgememeli. Değil
böyle baba ve evlâd ve mümtaz seciyeli ve Risale-i Nur'un baş
Şakirdleri, belki birbirinden çok uzak ve düşman da olsalar Risale-
i Nur'un hatırı için Risale-i Nur Şakirdlerinin mabeynindeki tefani,
birbirini tenkid etmemek, kusurunu afvetmek düsturu ile bu iki
Kardeşim, dünyevî ve cüz'î ve