Page 65 - Bilim Tarihinin En Büyük Yanılgısı Darwinizm
P. 65
ni sözde ispatlamak için kullan›lan yegane "delil" iflte bu deneydir. Ara-
dan onlarca y›l geçmesine, büyük teknolojik ilerlemeler kaydedilmesine
ra¤men bu konuda hiçbir yeni giriflimde bulunulmam›flt›r. Bu tür çabala-
r›n kendilerini desteklemedi¤inin, aksine sürekli yalanlad›¤›n›n fark›nda
olan evrimciler benzeri deneylere giriflmekten özellikle kaç›nmaktad›rlar.
Sonuçta evrim teorisi, de¤il türlerin oluflumuna, daha canl›lar›n ya-
p›tafl› olan hücreleri meydana getiren tek bir protein molekülünün bile te-
sadüfen nas›l olufltu¤una bir aç›klama getirememektedir. Yani evrim daha
protein aflamas›nda kitlenmekte, ç›kmaza girmektedir. Buna ra¤men bu
deney, bugün bile ders kitaplar›nda canl›lar›n ilk oluflumunun evrimsel
aç›klamas› olarak okutulmaktad›r.
M‹LLER'‹N DENEY‹
Stanley Miller, II. Dünya Savafl›'ndan hemen sonra Chicago Üniver-
sitesi'ndeki hocas› Harold Urey ile birlikte birtak›m mikrobiyolojik arafl-
t›rmalara giriflti. Hedefi, milyarlarca y›l önceki cans›z dünyada canl›l›¤›n
kendili¤inden ve tesadüfen oluflabilece¤ini göstermekti. Canl›lar›n en kü-
çük yap›tafllar› olan aminoasitlerin "tesadüfen" oluflabileceklerini ispatla-
yan bir deney yapmaya karar verdi.
Miller bu amaçla, ilkel dünyan›n oluflumunda var oldu¤unu tahmin
etti¤i —ancak daha sonralar› gerçekçi olmad›¤› anlafl›lacak olan— bir at-
mosfer ortam›n› laboratuvar›nda kurdu ve çal›flmalar›na bafllad›. Dene-
yinde ilkel atmosfer olarak kulland›¤› kar›fl›m amonyak, metan, hidrojen
ve su buhar›ndan olufluyordu.
Miller, metan, amonyak, su buhar› ve hidrojenin do¤al flartlar alt›n-
da birbirleriyle reaksiyona giremeyeceklerini biliyordu. Bunlar› birbirle-
riyle reaksiyona sokmak için d›flardan enerji takviyesi yapmak gerekti¤i-
HARUN YAHYA 63