Page 75 - Evrim Aldatmacası
P. 75
A D N A N O K T A R ( H A R U N Y A H Y A )
A
Bir türün içerisindeki varyasyonlar homozigot veya heterozigot
olabilirler. Homozigot bir tür kendi içerisinde çiftleştiğinde aynı özel-
liklere sahip kuşakların oluşmasına neden olur. Bu terim "safkan" ola-
rak da bilinir. Heterozigot varyasyonlar ise farklı homozigot varyasyon-
ların bir araya gelmesiyle oluşurlar. Örnek olarak Alman kurtları sürekli
birbirleriyle çiftleştirilerek Alman kurdunun özellikleri korunur. Ancak
Alman kurdu ile farklı türdeki bir köpek çiftleştirilirse heterozigot yav-
rular doğar. Bu yavruların bir bölümü anneye bir bölümü de babaya
benzer. Bu çaprazlama kaç defa tekrar edilirse edilsin asla yeni bir canlı
veya tür ortaya çıkmaz, sadece yeni köpek yavruları doğar.
Kuşaktan kuşağa bazı varyasyonların baskın geldiği, bazılarının
yok olduğu, bazılarının tekrar ortaya çıktığı gözlemlenebilir. Ancak bu
durum genlerdeki bilginin değişmesi anlamına gelmez. Bazı genler bas-
kın hale gelmiş, bazıları çekinik kalmıştır. Canlı, bazı özelliklerini gös-
termiyor olabilir; fakat bu özelliğin bilgisi hala DNA'sında bulunmakta-
dır. Dolayısıyla, varyasyonlar limitlere sahiptir ve tüm varyasyonlar
ancak mevcut gen havuzu içinden ortaya çıkar. Hiçbir dış etken, canlı-
nın gen havuzuna yeni bir bilgi ekleme yeteneğine sahip değildir.
Köpekler, ne kadar kendi türdeşlerinden izole halde kalırlarsa kalsınlar,
yine köpek olarak kalacaklardır. Bu, her canlı için geçerlidir.
Makromutasyonlar Yanılgısı
Evrimciler, genetik sürüklenme hadisesini kendi teorilerine uydur-
mak için, farklı coğrafyalara göç ederek izole olan grupların, bulunduk-
ları yerlerde makromutasyonlara uğradıklarını ve bu şekilde başka türe
dönüştüklerini iddia etmişlerdir. Oysa makromutasyon iddiası, büyük
bir yanılgıdır.
Makromutasyon fikrini ilk ortaya atan Alman paleontolog Otto
Schindewolf'tur. "Hopeful Monster" (Umulan canavar) olarak adlandı-
rılan teori daha sonra Berkeley Üniversitesinden genetikçi Richard
73