Page 273 - Risale-i Nur - Tarihçe-i Hayat

ESKİŞEHİR HAYATI 275

müreccahdır. Hem mâdem dünyevî dostlar ve rütbeler, kabir kapısına
kadardır…

Elbette en bahtiyar odur ki; dünya için Âhireti unutmasın,
Âhiretini dünyaya fedâ etmesin, Hayat-ı Ebediyesini hayat-ı dünyeviye
için bozmasın, mâlâyânî şeylerle ömrünü telef etmesin, kendini misafir
telâkki edip misafirhane Sahibinin Emirlerine göre hareket etsin;
Selâmetle kabir kapısını açıp Saâdet-i Ebediyeye girsin (Hâşiye).

* * *

Onaltıncı Mektubun Zeyli

ِ
ِ
ِ ه دمح ِ ُ ب ح ب ِ ِّ يُ َّلاا ِ ء ْ َ شَ نم نا ِ و ِ ِ م ه ساب
ْ َ
َ ْ
ْ
َ ُ
ْ

Ehl-i dünya, sebebsiz benim gibi âciz, garib bir adamdan tevehhüm
edip, binler adam kuvvetinde tahayyül ederek, beni çok kayıdlar altına
almışlar. Barla'nın bir mahallesi olan Bedre'de ve Barla'nın bir dağında,
bir-iki gece kalmaklığıma müsaade etmemişler. İşittim ki, diyorlar : "Said
ellibin nefer kuvvetindedir, onun için serbest bırakmıyoruz."

Ben de derim ki : Ey bedbaht ehl-i dünya! Bütün kuvvetinizle dünya-
ya çalıştığınız halde, neden dünyanın işini dahi bilmiyorsunuz? Dîvâne
gibi hükmediyorsunuz. Eğer korkunuz şahsımdan ise, ellibin nefer değil,
belki bir nefer, elli def'a benden ziyade işler görebilir. Yâni, odamın
kapısında durup, bana "çıkmayacaksın" diyebilir.

Eğer korkunuz mesleğimden ve Kur'ana aid Dellâllığımdan ve
Kuvve-i Mâneviye-i Îmaniyeden ise, ellibin nefer değil; yanlışsınız!
Meslek îtibariyle elli milyon kuvvetindeyim, haberiniz olsun! Çünki,
Kur'an-ı Hakîmin kuvvetiyle sizin dinsizleriniz dahil olduğu halde,
bütün avrupaya meydan okuyorum. Bütün neşrettiğim Envâr-ı Îma-
niye ile , onların fünun - u müsbete ve tabiat dedikleri

------------------
(Hâşiye): Bu mâdemler içindir ki: Şahsıma karşı olan zulümlere, sıkıntılara aldır-
mıyorum ve ehemmiyet vermiyorum. "Meraka değmiyor" diyorum ve dünyaya karışmıyorum.