Page 834 - Yaratılış Atlası 1. Cilt

Spetner, bu olay› Not By Chance

isimli kitab›nda kilit-anahtar iliflkisinin bo-
zulmas›na benzetmektedir. Streptomisin, bir kili-
de birebir uyan bir anahtar gibi, bakterilerin ribozo-

muna yap›fl›r ve bu rizobomu etkisiz hale getirir. Mu-
tasyon ise ribozomun fleklini bozmakta ve bu durumda
streptomisin ribozoma yap›flamamaktad›r. Bu, "bakteri
streptomisine karfl› ba¤›fl›kl›k kazand›" gibi yorumlansa

da, asl›nda bakteri için bir kazanç de¤il kay›pt›r. Spetner üstte-
ki sat›rlar›na flöyle devam eder:
Ortaya ç›kmaktad›r ki, (ribozomun yap›s›ndaki) bu bozulma, bir spesifik-
lik (belirli bir ifle göre özelleflme) azalmas›, yani bir enformasyon (bilgi)
kayb›d›r. As›l nokta fludur ki, (evrim) bu gibi mutasyonlar ile sa¤lana-
maz, bu mutasyonlar ne kadar çok olursa olsun. Evrimin, spesifikli¤i
azaltan mutasyonlarla infla edilmesi mümkün de¤ildir. 152

Konunun özeti fludur: Bakterinin ribozomuna isabet eden
bir mutasyon, bu bakteriyi Streptomisin'e karfl› dirençli hale
getirebilmektedir. Ama bunun nedeni, mutasyonun ribozo-
mu "bozmas›"d›r. Yani bakteriye bir genetik bilgi eklenme-

mektedir. Aksine ribozomunun yap›s› bozulmaktad›r, gerçekte bir
anlamda bakteri "sakat" hale gelmektedir. (Nitekim bu mutasyonu geçiren
bakterilerin ribozomunun normal bakterilere göre daha verimsiz oldu¤u be-

lirlenmifltir.) Bu "sakatl›k", ribozoma yap›flacak flekilde bir tasar›ma sahip olan
antibiyoti¤i engelledi¤i için, ortaya "antibiyotik ba¤›fl›kl›¤›" ç›kmaktad›r.
Sonuçta ortada "genetik bilgiyi gelifltiren" bir mutasyon örne¤i yoktur. Antibi-
yotik direncini evrime kan›t gibi göstermek isteyen evrimciler, konuyu çok yüzeysel
bir biçimde de¤erlendirmekte ve yan›lmaktad›rlar.

DDT ve benzeri ilaçlara karfl› böceklerde geliflen ba¤›fl›kl›k için de ayn› du-
rum söz konusudur. Bu ba¤›fl›kl›k örneklerinin ço¤unda, zaten daha önceden var
olan ba¤›fl›kl›k genleri kullan›lmaktad›r. Evrimci biyolog Francisco Ayala; "böcek

zehirlerinin en kapsaml› türlerine karfl› gösterilen ba¤›fl›kl›k, bu insan-yap›m›
maddeler böceklere uyguland›¤›nda, o böcek türünün çeflitli genetik varyasyonla-
r›nda aç›kça vard›" diyerek bu gerçe¤i kabul eder. 153 Mutasyonla aç›klanan di¤er ba-
z› örnekler ise, aynen yukar›da anlat›lan ribozom mutasyonunda oldu¤u gibi, böcek-
lerde "genetik bilgi kayb›"na yol açan olgulard›r.

Bu durumda bakteri ve böceklerdeki ba¤›fl›kl›k mekanizmalar›n›n evrim teorisine
delil oluflturdu¤u ileri sürülemez. Çünkü evrim teorisi, canl›lar›n mutasyonlar yoluyla
gelifltikleri iddias›na dayal›d›r. Spetner, ne antibiyotik ba¤›fl›kl›¤›n›n ne de bir baflka biyo-

lojik olgunun böyle bir mutasyon örne¤i göstermedi¤ini flöyle aç›klar:
Makroevrimin ihtiyaç duydu¤u mutasyonlar hiç bir zaman gözlemlenmemifltir. Neo-Darwinist te-
ori taraf›ndan ihtiyaç duyulan rastlant›sal mutasyonlar› temsil edebilecek, moleküler düzeyde in-
celenmifl hiçbir mutasyonun genetik bilgi ekledi¤i görülmemifltir. Araflt›rd›¤›m soru "gözlemlen-
mifl mutasyonlar, teorinin destek bulmak için ihtiyaç duydu¤u mutasyonlar m›d›r" sorusudur.
Cevap "HAYIR" ç›kmaktad›r. 154

Evrimcilerin, bakterilerin antibiyotik direncini evrime delil göstermeleri bir aldatmacadan ibarettir.

832 Yarat›l›fl Atlas›