Page 839 - Yaratılış Atlası 1. Cilt

Harun Yahya

Homolojinin Genetik ve Embriyolojik Açmaz›

Evrimcilerin homoloji ile ilgili iddialar›n›n ciddi say›labilmesi için, öncelikle farkl› canl›lardaki benzer
görünümlü (homolog) organlar›n, ayn› zamanda benzer (homolog) DNA flifreleri taraf›ndan kodlanm›fl ol-
mas› gerekir. Oysa, bu benzer organlar, ço¤unlukla çok farkl› genetik kodlar (DNA flifreleri) taraf›ndan be-

lirlenmektedir. Bunun yan›s›ra, farkl› canl›lar›n DNA'lar›ndaki benzer genetik kodlar da, çok farkl› organ-
lara karfl›l›k gelmektedirler.
Avustralyal› biyokimya profesörü Michael Denton, Evolution: A Theory in Crisis isimli kitab›nda, homo-
lojinin evrimci yorumunun genetik açmaz›n› flöyle belirtmektedir: "Homolojinin evrimci temeli belki de en

ciddi olarak, görünürde benzer olan yap›lar›n, farkl› türlerde bütünüyle farkl› genler taraf›ndan belir-
lendi¤i anlafl›ld›¤›nda çökmüfltür." 160
Bu konuda verilebilecek ünlü bir örnek, evrim teorisi lehinde yaz›lan hemen her ders kitab›nda rastla-
yabilece¤iniz "befl parmakl›l›k homolojisi"dir. Tetrapodlar›n, yani karada yaflayan omurgal›lar›n ön ve arka

ayaklar›nda befler parmak bulunur. Bunlar her zaman tam bir parmak görünümünde olmasa da, kemik ya-
p›s› itibar›yla "befl parmakl›" (pentadactyl) say›l›r. Bir kurba¤an›n, kertenkelenin, sincap›n ya da maymunun
el ve ayaklar› bu yap›dad›r. Hatta kufllar›n ve yarasalar›n kemik yap›lar› da bu temel tasar›ma uygundur.
Evrimciler ise tüm bu canl›lar›n tek bir ortak atadan geldi¤ini iddia etmifllerdir ve bu iddia, evrimin çok

güçlü bir kan›t› olarak 20. yüzy›l boyunca neredeyse tüm temel biyoloji kaynaklar›nda kullan›lm›flt›r. Oysa
1980'li y›llarda ortaya ç›kan genetik bulgular, bu konudaki evrimci iddiay› çürütmüfltür. Çünkü bu parmak
yap›s›na sahip (pentadactyl) olan farkl› canl›larda, parmak yap›lar›n›n çok farkl› genler taraf›ndan kontrol
edildi¤i anlafl›lm›flt›r. Evrimci biyolog William Fix, beflparmakl›l›k hakk›ndaki evrimci tezin çöküflünü flöy-

le anlat›r:
Evrim konusunda homoloji fikrine s›kça baflvuran eski ders kitaplar›nda, farkl› hayvanlar›n iskeletlerindeki
ayaklar›n yap›s› üzerinde özellikle duruluyordu. Dolay›s›yla bir insan›n kolunda, bir kuflun kanatlar›nda ve bir
yarasan›n yüzgeçlerinde bulunan pentadactyl (beflparmakl›) yap›, bu canl›lar›n ortak bir atadan geldiklerine de-
lil say›l›yordu. E¤er bu de¤iflik yap›lar, mutasyonlar ve do¤al seleksiyon taraf›ndan zaman zaman de¤iflime
u¤rat›lm›fl ayn› gen-kompleksi taraf›ndan yönetiliyor olsalard›, bu teorinin de bir anlam› olacakt›. Ama ne
yaz›k ki durum böyle de¤ildir. Homolog organlar›n, farkl› türlerde tamamen farkl› genler taraf›ndan yönetildi-
¤i art›k bilinmektedir. Ortak bir atadan gelen benzer genler
üzerine kurulmufl olan homoloji kavram› çökmüfl durumda-
d›r. 161

Öte yandan, homoloji konusundaki evrimci iddian›n ciddi
say›labilmesi için, bu benzer yap›lar›n embriyolojik geliflim sü-
reçlerinin, yani yumurtadaki ya da anne karn›ndaki geliflim
aflamalar›n›n da paralel olmas› gerekir. Oysa benzer organlar

için bu embriyolojik süreç her canl›da birbirinden farkl›d›r.
K›sacas› genetik ve embriyolojik araflt›rmalar, Darwin'in
"canl›lar›n ortak bir atadan evrimlefltiklerinin delili" fleklinde
tarif etti¤i homoloji kavram›n›n, gerçekte hiçbir flekilde bu ta-

rife delil oluflturmad›¤›n› göstermifltir. Bu flekilde bilim, Dar-
winist tezlerden birinin daha gerçek d›fl› oldu¤unu ortaya koy-
mufl bulunmaktad›r.

Moleküler Homoloji ‹ddias›n›n Geçersizli¤i

Evrimcilerin sadece organlar düzeyinde de¤il, moleküler

düzeyde öne sürdükleri homoloji iddias› da kesinlikle geçer- Prof. Michael Denton: "Evrim:
sizdir. Evrimciler, farkl› canl› türlerinin DNA flifrelerinin ya da Kriz içinde bir teori"
protein yap›lar›n›n benzer oldu¤undan söz ederler ve bunu, bu

Adnan Oktar 837