Page 10 - สรุปการพยาบาลผู้ใหญ่ 2
P. 10

์
                                                                  ้
                       3) พยาบาลควรมีการดูแลจตใจตนเองไม่ให้เกิดอารมณเศราโศกเสยใจรวมไปพรอมกับช่วงระยะสดท้ายและการ
                                          ิ
                                                                                  ้
                                                                                               ุ
                                                                       ี
                                                                           ่
               เสยชีวิตของผู้ปวย
                 ี
                          ่

                                               ้
                                                ่
                                          ี
                                    ้
                            ่
                                                    ื
                                                      ั
               2. การพยาบาลผูปวยระยะทายของชวิตในผูปวยเรอรง
                           ้
                                                    ้
                                   ั
                             ่
                                 ื
               2.1 ลักษณะของผู้ปวยเร้อรงระยะท้าย
                              ั
                       1) การมีปญหาที่ซับซ้อนและมีอาการที่ยากต่อการควบคุม โดยมักมีอาการและอาการแสดงทางคลินกเปลี่ยนแปลง
                                                                                               ิ
               ไปในทางที่แย่ลง
                                                       ่
                             ี
                                                                                                       ิ
                                                                        ่
                                                                        ู
                                                                                                ่
                                                                                  ุ
                       2) การมความสามารถในการท าหน้าที่ของรางกายลดลงจนน าไปสการมความทกข์ทรมานทั้งด้านรางกาย จตใจ
                                                                             ี
               สังคม และจตวิญญาณ
                        ิ
                                              ึ
                       3) การมีความวิตกกังวล ท้อแท้ซมเศรา หมดหวัง และกลัวตายอย่างโดดเดี่ยว รวมไปถึง
                                                  ้
                                                                             ุ
                                      ี
                                                              ่
                                           ั
                                        ่
                                      ่
                       การมภารกิจคั่งค้างทไมได้รบการจัดการก่อนตายจนสงผลท าให้ช่วงระยะสดท้ายของชีวิตเปนวาระแหงความเศรา
                           ี
                                                                                                         ้
                                                                                         ็
                                                                                                 ่
               โศก
                                      ั
                            ู
                                    ื
                                 ่
               2.2 แนวทางการดแลผู้ปวยเร้อรงระยะท้าย
                                      ั
                       1) การดูแลเรองการรบประทานอาหารและน ้า การดูแลความสะอาดของรางกาย การขับถ่ายการพักผ่อนนอนหลับ
                                ื
                                                                            ่
                                ่
                                            ุ
                                      ั
               และการช่วยเหลือให้ผู้ปวยได้รบความสขสบาย
                                 ่
                                                          ิ
                                                                                                ิ
                                                 ่
                                                                                                     ้
                             ู
                       2) การดแลและให้ค าแนะน าแก่ผู้ปวยและญาตในการจัดสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมเพื่อเยียวยาจตใจ ปองกัน
                          ้
               อันตราย และปองกันการพลัดตกหกล้ม
                       3) พยาบาลจะต้องมสัมพันธภาพที่ดกับผู้ปวย และต้องเข้าใจปฏิกิรยาของผู้ปวย เพื่อสามารถตอบสนองความ
                                                  ี
                                                      ่
                                      ี
                                                                                 ่
                                                                         ิ
                                            ็
               ต้องการของผู้ปวยได้อย่างถูกต้องและเปนองค์รวม
                          ่
                                                  ่
                                           ้
                                           ู
                              ั
                          ็
                       4) เปนผู้ฟงที่ดี ไวต่อความรสกของผู้ปวย มีการแสดงปฏิกิรยาตอบรบพอสมควร
                                                                  ิ
                                                                        ั
                                            ึ
                                                                                     ่
                                                             ่
                                                                          ั
                       5) เปดโอกาสและให้ความรวมมือกับผู้ใกล้ชิดของผู้ปวย และครอบครวในการดูแลผู้ปวย
                          ิ
                                           ่
                                         ั
                                                                                 ี
                                                                           ่
                                                                 ิ
                       6) ให้ก าลังใจแก่ครอบครวและญาติของผู้ปวยในการด าเนนชีวิตแม้ว่าผู้ปวยจะเสยชีวิตไปแล้ว
                                                      ่
               2.3 หลักการดแลผู้ปวยเร้อรงระยะท้ายในมตจตวิญญาณ
                                    ั
                              ่
                          ู
                                 ื
                                                ิ
                                                 ิ
                                               ิ
                                   ั
                                                                               ิ
                                                                                    ิ
                                                                                 ็
                       1) การให้ความรก และความเหนอกเหนใจ โดยความรกและก าลังใจจากญาตเปนส่งส าคัญเพราะจะช่วยลดความ
                                                               ั
                                              ็
                                                   ็
               กลัว
                                   ่
                                                                ึ
                                         ั
                                                                      ้
                       2) การช่วยให้ผู้ปวยยอมรบความตายที่จะมาถึง พยาบาลจงควรสรางสัมพันธภาพและความไว้วางใจให้
                                                                 ิ
                       เกิดข้นกับผู้ปวย เพือเปดโอกาสให้ผู้ปวยได้ระบายความคดและความรสกให้มากทสด
                                                  ่
                          ึ
                                                                          ้
                                     ่
                                       ิ
                                                                          ู
                                                                           ึ
                                                                                   ่
                                                                                    ุ
                                ่
                                                                                   ี
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15