Page 16 - ทั้งหมด
P. 16

ี
                 ื
               เช้อโรค >> มการบวมของเยื่อบุหลอดลม >> เยื่อบุหลอดลมอักเสบ >> ขัดขวางการท าหน้าที่ของขนกวัก >> ท าให้เกิด
               เสมหะ >> ไอเอาเสมหะออกมา

                         ่
                                                                                               ึ
                            ่
                       ผู้ปวยสวนใหญ่มีอาการหวัดน้ามา 3-4 วัน มีไข้ มีอาการไออย่างมาก ระยะแรกจะไอแห้งๆ ต่อมาจงมีเสมหะ การ
                                                         ี
                                                                       ี
               ฟงปอดในระยะแรกอาจปกติ เมื่อไอมีเสมหะจะได้ยินเสยง Rhonchi หรอเสยง Coarse crepitation ปกติอาการไอจะหายไป
                                                                    ื
                 ั
                                                                  ี
                                                          ์
                                                                      ึ
                                                                                     ี
                                                                                                   ื่
               ใน 1-2 สัปดาห์ แต่ถ้าอาการไอยังอยู่นานเกิน 1-2 สัปดาห และกลับมไข้ข้นใหม ไอมเสมหะสเหลืองเขียว อาจเนองมาจาก
                                                                              ี
                                                                          ่
                                                  ี
                                                 ี
                                                     ๊
                                          ่
                             ี
                                                              ี
                   ิ
                                          ื
                                                                     ่
               การตดเช้อแบคทเรยแทรกซ้อน เหนอย และมเสยงวีด โดยรวมมอาการไมเกิน 3 สัปดาห์
                            ี
                      ื
                                                                                                   ี
                                     ึ
                                                   ่
                                                                      ี
                          ั
                       การรกษาพยาบาลข้นกับอาการของผู้ปวย โดยทั่วไปจะให้ยาปฏิชวนะ 7-10 วันในรายทีมีเสมหะเปลี่ยนส พักผ่อน
               ให้เพียงพอ ให้ความช้นในอากาศทหายใจเข้า ให้ดมน ้ามากๆ
                               ื
                                         ่
                                         ี
                                                    ื
                                                    ่
                ้
               ขอวินจฉยการพยาบาล
                      ั
                    ิ
                                                            ็
                       -  การหายใจไม่เพียงพอเนองจากหลอดลมหดเกรงตัว
                                            ื่
                                    ่
                                                                                           ึ
                       -  มีความบกพรองในการแลกเปลี่ยนแก๊สเนองจากอัตราสวนของการระบายอากาศกับการซมซาบไม่สมดุลกัน
                                                         ื่
                                                                   ่
                                                ิ
                                   ื่
                       -  อ่อนเพลียเนองจากขาดออกซเจนและการหายใจล าบาก
                                                                ิ
                       -  กลไกท าให้ทางเดินหายใจสะอาดโล่ง ไมมประสทธภาพเนองจากการตดเช้อและเสมหะเหนยว
                                                              ิ
                                                        ่
                                                         ี
                                                                              ิ
                                                                                 ื
                                                                     ื
                                                                                             ี
                                                                     ่
                                                         ื
                                                                    ู
                                                         ่
                                                 ิ
                                     ื
                                            ี
                                  ิ
                                                                            ่
                                           ี
                       -  แนวโน้มตดเช้อแบคทเรยซ ้าเตมได้งาย เนองจากขาดข้อมลและการชวยเหลือ
                                                     ่
                                          ่
                                              ื่
                       -  การดูแลตนเองบกพรอง เนองจากขาดความร  ู ้
                                      ื
                                        ั
                                      ้
                   3.  หลอดลมอักเสบเรอรง (Chronic Bronchitis)
                               ี
                                ี
                       เช้อแบคทเรยได้แก่ Streptococcus pneumoniae, Hemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis ซงท้าให้เสมหะ
                        ื
                                                                                               ึ
                                                                                              ่
                                                                              ื
                                                                          ่
                                                         ่
                                    ี
                      ็
                                 ื
                  ่
                                                                                              ี
                                                                                                      ่
                         ี
                                                      ึ
                                            ่
               เปลียนเปนสเหลือง หรอเขยวการเปลียนแปลงเกิดข้นทหลออดลมโดยเฉพาะตอมเมอก (mucous gland) มขนาดใหญและ
                                                         ี
                                                                                       ื
                                                    ี
               เพิ่มจ้านวนมากข้นจาก chronic irritation ท้าให้มการหลั่ง (secretion)ออกมาก การระคายเคืองเร้อรงท้าให้เซลล์หลอดลม
                                                                                         ั
                            ึ
                                                                                                     ื
                                              ึ
                                                                                               ี
                                                                                               ่
                                                                            ี
                                                         ่
                                                            ี
                                                                                            ุ
               ฝอย (bronchiole) และหลอดลมหนาตัวข้น ความยืดหยุนเสยไป ท้าให้หลอดลมตบแคบลง ปจจัยกระต้นทส าคัญคอ ควัน
                                                                                     ั
                   ี่
                                                                                  ี่
               บุหร โดยสาร mercury benzopyrene ท้าให้ mucous gland hyper-plasia และสารอื่นในบุหรท้าให้ cilia พัดโบกลดลง เสมหะ
                                                                                                     ี
                                                                                             ื
                                   ี
                                                                                   ่
               สะสมในทางเดนหายใจ มอาการทางคลินกคอ ไอมเสมหะเร้อรง เปนๆหายๆตดตอกันไมน้อยกว่า 3 เดอนใน 1 ป ระยะ
                                                                             ่
                                               ิ
                                                                  ็
                           ิ
                                                      ี
                                                             ื
                                                               ั
                                                                           ิ
                                                 ื
               ติดต่อนาน 2 ปหรอมากกว่า
                          ี
                            ื
                            ิ
                                                                                                  ื
                                                ่
                                                            ั
                                                                  ั
                       การวินจฉัย โดย ซักประวัติ ตรวจรางกาย โดยการฟงปอด ฟงหลอดลม ว่ามีการตีบแคบของหลอดลมหรอไม่ และ
                                                                                 ิ
                  ิ
               วินจฉัยแยกโรคจากโรคอื่นๆ ที่ท้าให้มีอาการไอ การสงตรวจภาพรงสทรวงอก อาจช่วยวินจฉัยแยกโรคปอดอักเสบได้
                                                                ั
                                                       ่
                                                                  ี
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21