Page 37 - Edición final para libro digital

Foi posiblemente no 999, e durante o Pontificado de San Pedro de
Mezonzo, Bispo de Compostela, cando o Rei Bermudo II doou un servos no

condado de Carnota a Igrexa de Santiago. Estes servos eran Trasmiro e seus
catro fillos, Gonzalo, Vimaredo, Benedicto e Gudigeva. Esta doazón foi feita
verbalmente polo Rei Bermudo II, morrendo este no Bierzo o 5 de setem-
bro, Non sendo até o 5 de marzo de 1.011 cando seu fillo, Alfonso V, a le-
vou a cabo formalmente.

Nunha designación feita por Tructino, delegado do Rei Alfonso II no
ano 830, xa se facía referencia a Carnota o dicir: “in Carnota ecclesia pinta-
ni”, do que podemos deducir que xa daquela existía no Pindo unha Igrexa
que, probablemente se atoparía no famoso monte.

Non se cita a Muros en esa época, século IX, pero si en cambio o
distrito de Carnota, no que se inclúen as igrexas do territorio de Muros,
Santa Tasia (en Outes), Esteiro, Serres e algunha outra mais das terras de de
Outes. Isto fainos supoñer que, si ben Muros xa era coñecido como poboa-

do, o igual que Outes, ámbolos dous quedaban incluídos daquela no distrito
de Carnota.

O 30 de decembro de 1.028, Bermudo III, cedeu a Santiago as terras
de Carnota xunto coa de Céltigos e os castelos de Canedo e San Xurxo, edi-

ficados para defender o territorio, “Dónala D. Bermudo para sustento de
los clérigos que sirven en la Iglesia apostólica, para socorro de los pobres y
hospedaje de los peregrinos y extranjeros”.

Xunto co territorio de Carnota, que comprendía toda a parte costei-
ra, desde o Tambre até o Xallas, doulle tamén, Don Bermudo III os Castelos

antes citados, os cales se atopaban, un no que agora é o lugar de Canedo,

36