Page 27 - E DERGİ EYLÜL 2022
P. 27

MASAL




               Yaramaz  Vakvak  bu   steğ n   söyley nce  annes   Buz g b  derede yüzüp b r güzel ser nleyeceğ m,
           telașa kapılmıș:                                      d ye geç rm ș  ç nden.

             -Aman,  sakın  ha  Vakvak!  Yalnız  bașına  ormana                  O  gün,  sabahtan  akșama  kadar  g zl ce
           g tmek  yok.  Sen  çok  küçüksün,  kanatların  henüz  ormana  g tmen n  planlarını  yapmıș.  Ormana
           yeter nce  güçlenmed .  Derede  yüzeb lmek   ç n  çok  g deceğ    ç n  çok  mutluymuș.  “Vak  vaaaak!

           güçlü  olman  gerek,  yoksa  suyun  akıntısı  sen     Ben m  adım  Vakvak.  End șelenmey   bırak,
           sürükley p götürür. Söz ver bakayım bana, ormandak    keyf ne  bak.  Vaaaak!”  d ye  șarkılar  söyleyerek

           dereye yaklașmayacaksın, dem ș.                       etrafta  gez n p  durmuș.  Annes   de  yavrusunun
                                                                 böyle  key fl   olmasından  mutluluk  duymuș.
                                                                 Yalnızca papağan yavrusu Geveze,  Vakvak’ın her

                                                                 zamank nden  fazla  mutlu  olmasını  b raz  gar p
                                                                 bulmuș. “ Hımmm,” dem ș. “Bu Vakvak, sanırım

                                                                 b r  șeyler  karıștırıyor.  Șunu  b r  tak p  etmel ,
                                                                 neler oluyor öğrenmel …” dem ș.




















                B z m  Vakvak’  ın  keyf   kaçmıș,  gagasını   ler             Vakvak’ın  o  gece  heyecandan  gözüne  uyku

           uzatmıș  ve  h ç   stemese  de  “Vaaaaak!  Pek ,       g rmem ș.  Sabah  erkenden,  herkes  der n  b r
           g tmem.” d yerek annes ne söz verm ș.                  uykudayken  sess zce  evden  çıkmıș.  O  sabah

                Ertes  gün, ormandak  d ğer hayvan yavrularının   etrafta k msec kler yokmuș.
           b lge  baykușun  etrafında  toplandıklarını  görünce   -Ohhh,  tamam.  İște  oldu,  ben   k msec kler
           hemen  yanlarına  koșmuș.  B lge  baykuș,  y ne  her   görmed .  Ș md   ben   bekleyen  ser n  sulara

           sabah  olduğu  g b   tavșan  yavrusuna,  küçük  f le,  koșab l r m.  Hem  ormanda  gördükler m   ötek
           m n k  maymuncuğa,  uzun  boyunlu  zürafaya,           yavrulara  anlattığım  zaman  bana  hayran

           benekl   s ncaba  ormana  g tmemeler   konusunda       kalacaklar,  heps   ben   kıskanacak,  vaaaak!
           uyarılarda bulunuyormuș.  B z m Vakvak:                dem ș.
                 -Amaaan  y ne  m   aynı  șey!  Her  sabah  aynı        Vakvak hızla ormana dalmıș. Ormandak  kuș

           șeyler   söylüyorlar.  Hep m z  ormanı  merak          cıvıltıları  kulaklarını  șenlend rm ș.  Yemyeș l  ve
           ed yoruz.  Büyükler  g deb l yorsa  ben  de  g der m.  upuzun ağaçları hayranlıkla  zlem ș.

           Hem  ben  artık  büyüdüm.  Görmüyorlar  mı  șu         -Vay be! Șu ağaçlara bakın, ne kadar da kocamanlar.
           kanatlarımın ne kadar büyüdüğünü? Üstel k nasıl        Hava  da  m s  g b …  dem ș.  Heyecanla  kanatlarını

           da  s ms yah  parlıyor.  H çb r  șeyden  korkmam       çırpmıș.
           ben! Yarın sabah erkenden ormana g deceğ m,
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32