Page 136 - 2020-2021 cursus VPK hemodynamische definitief
P. 136

1932:   Dr. Hyman, deze ontwikkelde een toestel van 7,5 kg met een veer die men om de 6 minuten
               moest opwinden.
               1952:   Gebruik van huidelektrodes, dit was pijnlijk en men moest de patiënt verdoven.

               1957:   Openhartchirurgie: innaaien van elektroden op de ventrikel.
               1958:   Eerste inwendige pacemaker te Zweden.

               1960:   Eerste volledige inplanteerbare pacemaker.
               1970:   Pacemaker werkend op atoomenergie.

               1971:   Eerste pacemaker met lithiumiodine batterij.
               1980:   Eerste inplanting van een implanteerbare defibrillator (AICD)
               1988:   Eerste implantatie van een AICD met pacemaker functie

               1998:   Eerste twee-kamerdefibrillatiesysteem met uitgebreide therapieopties
               1999:   Eerste driekamer AICD-systeem



               9.3. Indicaties


               Een pacemaker is aangewezen bij bradycardie, een ventriculair ritme trager dan 50 slagen per minuut,
               met symptomen van duizeligheid, syncope, tekenen van vertraagd hartdebiet (Vardas et al., 2007). De
               meest voorkomende oorzaken zijn:

                   •   Normale gangmaker is deficiënt, zoals bij sinusknoopziekte.
                   •   De intraventriculaire geleiding zelf is gestoord.
                   •   AV-geleidingsstoornissen: 2  graad AV blok Mobitz type II of 3  graad AV blok al dan niet
                                               de
                                                                                de
                      met Adam-Stokes syndroom (Forbes & Jackson, 2008).
                   •   Na cardiochirurgie: tijdelijk door septumoedeem.
                   •   Acuut myocardinfarct met occlusie van de RAC.
                   •   Overdosis β-blokkers


               Adams-Stokes-syndroom  is  een  klinisch  syndroom  waarbij  extreme  bradycardie  gepaard  gaat  met
               symptomen zoals het verdwijnen van de pols, bewusteloosheid en bleekheid. Na terugkeren van de
               pols vertoont de patiënt een sterke roodheid en is deze angstig. Soms ontstaan convulsies bij de syncope.
               Bij een dergelijke aanval is er steeds een ernstig gevaar voor plotse hartstilstand (Fauci et al., 2008).
               Adams-Stokes-syndroom is de benaming voor een groep symptomen waaronder korte aanvallen van
               duizeligheid  en  bewusteloosheid  (de  zogenaamde  Adams-Stokes-aanvallen),  kortstondige  insulten
               (toevallen)  en  het  gedurende  korte  tijd  ontbreken  van  de  polsslag.  Deze  symptomen  worden
               veroorzaakt door een stoornis in het prikkelgeleidingssysteem van het hart, meestal in de vorm van een
               atrioventriculair  blok  (AV-blok).  Dit  is  een  blokkade  tussen  de  boezems  (atria)  en  de  hartkamers
               (ventrikels). Soms is er sprake van een blok tussen de sinusknoop die de elektrische prikkels afgeeft en
               de boezems (een zogeheten sino-atriaal blok).

               Patiënten  met  het  Adams-Stokes-syndroom  zijn  vatbaar  voor  de  vorming  van  trombo-embolische
               processen  als  gevolg  van  de  hartritmestoornissen.  Deze  bloedstolsels  kunnen  een  hersenslagader
               afsluiten en zo een beroerte veroorzaken.
   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141