Page 6 - 03_ac98mag_feb10
P. 6

AC: Λαρισαίοι και οι τρεις λοιπόν...
       Β.Γ: Όχι, εγώ είμαι Τρικαλινός αλλά έμενα στη Λάρισα, τη νιώθω σαν πατρίδα μου τη
       Λάρισα, εκεί έχω και την αδερφή μου, η οποία ζει εκεί. Τέλος πάντων, ήρθαμε στην
       Αθήνα, κάναμε την ηχογράφηση...

       AC: Α, ήταν όλα δική σας ιδέα, το είχαν γράψει τα παιδιά ..
       Β.Γ: Βέβαια, όλα! Ήρθαν εδώ, κάναμε την ηχογράφηση, πήγαμε στο στούντιο,
       ηχογραφήσαμε, σε ένα πολύ ωραίο στούντιο που δεν υπάρχει τώρα...
       AC: Θα μου πείτε που έγινε η ηχογράφηση?
       Β.Γ: Σκαραμαγκά 2, στην Πατησίων. Nα πληροφορήσουμε  και τον κόσμο για να ξέρει
       που είμαστε...

       AC: Ναι, είμαστε στην Αθήνα, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας
       Β.Γ: Μπράβο, εδώ στην Πατησίων, Σκαραμαγκά 2, στο στούντιο του Σήφη. Το οποίο
       ήταν το καλύτερο στούντιο της εποχής και μάλιστα εκεί είχαν γίνει τα μεγαλύτερα
       ελληνικά σουξέ και εκεί είχα κάνει και εγώ ένα σουξέ, πανελλαδικό, με τη Λίτσα
       Διαμάντη, το «Aπό σένα θα πάω». Αυτό είναι ενορχήστρωση δικιά μου.

       AC: Αυτό είναι δεκαετία ‘80?
       Β.Γ: Δεκαετία 80, ναι. Σε αυτό το στούντιο λοιπόν κάναμε την ηχογράφηση. Μάλιστα
       αυτός που είχε το στούντιο είχε και εταιρεία δίσκων και του ανθρώπου πραγματικά του
       άρεσε πάρα πολύ η δυναμικότητα του τραγουδιού και της φωνής, ε κι εγώ ήμουν εδώ
                                        γνωστός και το ανέλαβε και το έβγαλε σε
                                        δίσκο μικρό. Ένα τραγούδι ήταν ο ύμνος και
                                        από πίσω ένα άλλο τραγούδι που λεγόταν
                                        «Η Λάρισα».

                                        AC: Ποιο? Το «Λάρισα χρυσοστόλιστη,
                                        νυφούλα στολισμένη»
                                        Β.Γ: Το άλλο..
                                        AC: «Με το Λάκη Παγκαρλιώτα αρχηγό
                                        και το δήμαρχο Μεσίνη οδηγό»?
                                        Β.Γ: Όχι, αυτό ήταν του Τζίκα. Του Θανάση
                                        του Τζίκα του φίλου μου. Δεν ξέρω τι κάνει,
                                        έχω χρόνια να τον δω.
       AC: Το «Λάρισα» αυτό υπάρχει αυτό το τραγούδι? Παίζεται?
       Β.Γ: Όχι, δεν παίζεται. Ήταν μαζί με τον ύμνο της ΑΕΛ, τα μικρά τα δισκάκια αν
       θυμάσαι.

       AC:Τα 45άρια. Των 45 στροφών.
       Β.Γ: Ναι, ναι, των 45. Βγήκε αυτό το τραγούδι, κάναμε αγώνα να το ρίξουμε στην
       αγορά, είχαμε πάρει 300 δίσκους θυμάμαι τότε, πολλά λεφτά για την εποχή εκείνη.
       Και τα πήραμε με δικά μας έξοδα. Τα πουλούσαμε αυτά, δεν ενδιαφέρθηκε κανείς.
       Εγώ έμενα στη Λάρισα τότε. Και δεν ενδιαφέρθηκε κανείς. Μπορώ να πω ότι ο ύμνος
       αυτός τώρα έγινε επιτυχία, δηλαδή αυτόν τον καιρό έγινε επιτυχία με τα νέα παιδιά. Και
       μπροστά μου τώρα έχω το κομπιούτερ και αν μπούμε στο Ίντερνετ θα το δούμε μέσα,

     6
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11