Page 36 - Cornice_Grade 5

गोखा्षको

रिाइलो भ्रि्ण

गोखा्ष एउटा रिाइलो ्ठाउँ हो । गोखा्ष
ँ
पृ्थवीनाराय्ण शाहको घर हो । तयहा पृ्थवीनाराय्ण
शाहको ्रबार र सङ्ग्हालय रन् । तयो ्रबार अगलो
ँ
्ठाउँिा बनाएको र र ्ठलो र । हािी कक्षा पािका
ु
ववद्ाथपीहरू गोखा्ष जानदे भएकालदे ि तयो द्न वबहान हरट्ै
दे
दे
उ्ठर आफनो सरसफाइको काि सकर ववद्ालय गएँ ।
िलाई एक्ि खुसी लावगरहदेको वथयो । िलाई ववद्ालय
पुगन ह्ार भइरहदेको वथयो । बलल ि ववद्ालय पुगेँ ।
ववद्ालयिा हाम्ो भ्रि्णका लावग ्ुई ओटा बस ्यार
दे
दे
रहदेरन् । कही साथीहरू पहहलदे नै बसिा बचससकका
रहदेरन् । ि र बुबा बसव्र गयौँ । बुबालदे िलाई िदेरा
दे
झोलाहरू द्नुभयो अनन ि बसिा िढेँ । कहीबदेरिा हाम्ो
बस गुडन थालयो अनन िैलदे बुबालाई बाई भनेँ । बस
िढदेको पानध्र-बीस मिनदेटपहर हािीलदे गी् गायौँ, कवव्ा
पा्ठ गऱ ्यौँ अनन रिाउँ्ै गयौँ ।

बसबाट ्ीन घणटाजव् गएपहर हािी वबहानको खाना खानदे ्ठाउँिा पुगयौँ । हािीलदे खाना खानदे ्ठाउँको होटदेल
िदेरो साथी कशशवको वथयो । हािीलदे तयहा मि्ठा खाना खायौँ अनन बसिा बसदेर गोखा्षव्र लागयौँ । ि बसिा नन्ाएर ।
ँ
ु
ृ
ँ
वबउँझँ्ा ् गोखा्षको वबसौनी होटदेल पुवगसकरौँ । हािीलदे तयहा हा्िुख धोएर सुन्ला, सयानडववि, वबसकट खायौँ । झोला
दे
ु
तयहीँ राखदेर हािी सङ्ग्हालय हदेन्ष गयौँ । गोखा्ष बजारको बाटो हँ्ै कहीबदेर हहँडदेर हािी गोखा्ष ्रबार पुगयौँ । ्रबार ्ठलो
ु
दे
ु
ुँ
ँ
रहदेर । का्ठहरूिा राम्ा राम्ा बुट्ाहरू कद्एका रहदेरन् । तयहा पृ्थवीनाराय्ण शाहका पालािा िलाइएका ्ोपहरू सजाएर
राजखएका वथए । हािी ्रबारमभत्र पसयौँ । तयहा हािीलदे पृ्थवीनाराय्ण शाहको चिना र ववमभन् प्कारका हव्यारहरू सजाएर
ँ
ँ
राजखएको ्देखयौँ । तयहा राजालदे प्योग गरदेका गद्ी, ढाल, ्रबार, पोसाकहरू वथए । ्रबारमभत्रबाट ्ल ओलनेर हािीलदे
ँ
तयहाका कही चित्र बनायौँ । हािीलदे पृ्थवीनाराय्ण शाहको साललक पनन ्देखयौँ । तयसपहर हािी हहँडदेर होटदेलिा आयौँ ।
दे
हािीलदे हा्िुख धोएर राव्को खाना खायौँ अनन आफनो को्ठाका साथीहरूसँग कही रिाइलो गरी
दे
सुतयौँ ।
दे
भोललपलट हािी वबहानको नास्ा खाई बसिा िढदेर कही पर पुगयौँ । बसबाट ओलनेर हािी उकालो हहँडन
ँ
थालयौँ । हहँड्ा बाटािा ्देजखएका कही सािान हटप्ै झोलािा हालयौँ हकनभनदे मिसलदे नया खालको सािान ्देखयौ भनदे हटपदेर
दे
लयाऊ भन्ुभएको वथयो । कराकानी ग्दै बाटािा हहिालका रिाइला दृशयहरू हदे्दै ननक हहँडदेपहर हािी गोरखकाली िहन्र
ु
ै
ुँ
ँ
पुगयौँ । तयहा पनन िहन्रका का्ठहरूिा राम्ा राम्ा बुट्ाहरू कद्एका वथए । िहन्र घुिदेर हािी ओह्ालो बाटो हहँड्ौँ र
बस िढदेर होटदेल फकयलौं । होटदेल पुगदेर हािीलदे आफना को्ठािा लुगा फऱ ्यौँ र ्ल गयौँ । मिसलदे हािीलाई व्िीहरूलदे हटपदेर
दे
लयाएका वस्ुबाट एउटा नाटक बनाएर ्देखाऊ भन्ुभयो । यव् भनदेपहर हािीलदे एउटा को्ठािा आफनो सिूहिा बसदेर
ै
अभयास गऱ ्यौँ । नाटकको ्यारीपहर सबै जना एक ्ठाउँिा जमिा भयौँ र नाटक प्स्ु् गऱ ्यौँ । नाटक हासो उठ्ो
ँ
वथयो । तयसैलदे हािीलाई रिाइलो भयो । नाटक सहकएपहर बाहहर ननसकर हािीलदे आगो बालदेर ्ापयौँ अनन गी् बजाएर
दे
नाचयौँ । नाचिसकर हािी खाना खाएर सुतयौँ । भोललपलट वबहान उ्ठर हािीलदे खाजा खायौँ र बस िढदेर का्ठिाडौँव्र
दे
दे
ँ
लागयौँ । बसिा गी् गाउँ्ै, सुन्ला खा्ै हािी रिाइलोसँग का्ठिाडौँ आइपुगयौँ । िदेरा बुबाआिा ललन आउनुभएको ्देखदेर ि
ु
कें
खुसी भएँ । भ्रि्णका सबै रिाइला कराहरू बुबाआिालाई सुनाउँ्ै ि घर फक । यो भ्रि्ण िलाई एक्िै रिाइलो लागयो ।
- हृ्यन् ननरौला