Page 107 - หนังสือเรื่องเล่าเมืองปทุม
P. 107
ขั้นตอนที่ต้องใช้แรงงานคนมากที่สุดคือการโขลกแป้ง ส่วนใหญ่มัก
เป็นคนหนุ่มคนสาวที่กําลังวังชาดี ทำให้เกิดการหยอกล้อเป็นบทกลอน
ร้องโต้ตอบกันในเชิงเกี้ยวพาราสี ต่อว่าต่อขานให้เข้ากับจังหวะการโขลก
ขนมจีนเป็นที่สนุกสนานโดยฝ่ายชายมักเป็นฝ่ายเริ่มร้องก่อน เป็นการ
เชิญชวนให้ฝ่ายหญิงโต้ตอบ เมื่อฝ่ายชายร้องเนื้อร้องซึ่งด้นเป็นกลอนสด
จบแล้ว ก็จะมีลูกคู่รับสร้อย ฝ่ายหญิงจะร้องโต้ตอบมาเป็นกลอนสดเช่นกัน
เมื่อจบบทลูกคู่จะร้องรับ เนื้อร้องไม่ตายตัว แต่จะมีสร้อยร้องว่า โนเน
ประกอบอยู่ด้วยทุกครั้ง ผู้คนจึงนิยมเรียกการละเล่นชนิดนี้ติดปากว่า
“โนเน” ตัวอย่างบางท่อนของเพลงโนเนหรือเพลงขนมจีนก็เช่น
ชาย : โนเนเจ้าช่างนาดเลย รักหญิงจะขอพิงพาก ปลากไว้ที่ต้นมะแว้ง
ทำบุญด้วยสิ่งใดหนอ จะได้ร่วมหอกับแม่ใส่เสื้อแดง
ลูกคู่ : เอยยอดเจ้าเอย ยายโนเนเอย โนเน โนเน ละโนช้า ไม่รักไม่มา
แม่โนเนเอย ชะแม่โนเนเอย
หญิง : โนเนเจ้าช่างนาดเอย รักหญิงจะมาขอพิงพาก ปลากไว้ที่ต้นมะแว้ง
พี่จะทำบุญไปเสียจนตาย ก็คงไม่ได้หรอกแม่ใส่เสื้อแดง
ลูกคู่ : เอยยอดเจ้าเอย ยายโนเนเอย โนเน โนเน ละโนช้า ไม่รักไม่มา
แม่โนเนเอย ชะแม่โนเนเอย
๑๐๑
เล่าเรื่องเมืองปทุม
