Page 110 - หนังสือเรื่องเล่าเมืองปทุม
P. 110

>>สไบมอญ<<
                  สไบมอญ เป็นผ้าปักที่มีลวดลายสวยงาม เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาวไทยเชื้อสายมอญ

            ในจังหวัดปทุมธานี  ผู้หญิงมอญห่มสไบมอญไปในงานสำคัญๆ  เช่น  งานบุญ  งานประเพณี
            งานเทศกาล งานมงคลและในพิธีกรรมต่างๆ โดยจะคล้องสไบ ๒ รูปแบบ คือ คล้องให้ชายผ้า
            ห้อยมาด้านหน้า สำหรับไปเทศกาลงานรื่นเริงต่างๆ อีกแบบคือคล้องเฉียง พาดผ้าจากไหล่ซ้าย

            อ้อมใต้รักแร้ขวา แล้วพาดทับบนไหล่ซ้ายอีกครั้ง การพาดผ้าสไบแบบนี้เป็นแบบแผนการไป
            งานบุญออกวัด หรือประกอบกิจกรรมทางพุทธศาสนาที่ต้องมีพิธีสงฆ์เข้ามาเกี่ยวข้อง


































                            ลายดั้งเดิม                            ลายพัฒนาใหม่

                  การปักผ้าสไบมอญส่วนใหญ่เป็นการปักด้วยมือ เป็นงานหัตถกรรมที่สืบทอดกันมา
            ลวดลายดั้งเดิมของสไบมอญ พัฒนามาจากลวดลายสไบมอญของสมุทรสาคร จะมีลายดอกพิกุล
            ดาวกระจาย และดอกมะเขือ แล้วคัทเวิร์คขอบสไบเป็นรูปโค้งตลอดแนว นิยมใช้ผ้าไหม ผ้าฝ้าย

            มาปัก ต่อมาชาวมอญปทุมธานีได้มีการพัฒนาต่อยอดลวดลายตามอัตลักษณ์ท้องถิิ่น เช่น
            ลายดอกมะตาด ลายดอกบัง ฯลฯ มีการผลิตและจำหน่ายอย่างแพร่หลาย

                  สไบมอญไม่เพียงแต่เป็นเครื่องแต่งกาย แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรม และภูมิปัญญา
                         ของชุมชนชาวมอญที่ยังดำรงอยู่ถึงปัจจุบัน


               ๑๐๔          เล่าเรื่องเมืองปทุม
   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115